سوزن سوزن شدن دست‌ها احساسی است که ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود. در واقع این حالت ممکن است در نتیجه عوارض مختلفی ایجاد شود، در نتیجه تنها با در نظر گرفتن حالت سوزن سوزن شدن یا گزگز دست، نمی‌توان علت را تشخیص داد. شرایط و اختلالاتی که باعث سوزن سوزن شدن دست‌ها می‌شوند؛ می‌توانند شامل بیماری‌هایی مثل، نوروپاتی دیابتی، کمبود ویتامین B12، بارداری و سندرم تونل کارپال باشند که هر کدام از این بیماری‌ها علائم و روش درمان خاص خود را دارند. البته، فیزیوتراپی در هر صورت می‌تواند به کاهش علائم و از بین بردن احساس سوزن سوزن شدن در دست، کمک کند.
علت گزگز و سوزن سوزن شدن دست
سوزن سوزن شدن دست‌ها می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و گاهی اوقات این احساس اگرچه خوشایند نیست، اما موقتی است و جای نگرانی ندارد.
به طور مثال اگر جریان خون به دست‌ها محدود شود، مثل وقتی که از مچ بند‌های محکم استفاده می‌کنید، ممکن است دچار احساس گزگز در دست‌ها شوید. یا اینکه اگر مدت زیادی در سرما باشید به طوری که دست‌هایتان بی‌حس شود، پس از گرم شدن و از بین رفتن بی‌حس، ممکن است احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها را تجربه کنید. با این حال، اگر سوزن سوزن شدن دست ها مداوم و مکرر باشد، ممکن است نشانه‌ای از یک وضعیت پزشکی باشد.
برخی از شایع ترین علل گزگز دست عبارتند از:
نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی دیابتی عارضه جدی و شایع در دیابت نوع ۱ و ۲ است. این عارضه یک نوع آسیب عصبی است که در اثر بالا بودن قند خون در طولانی مدت ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً به آهستگی و گاهی در طی چندین دهه پیشرفت می‌کند.
علائم نوروپاتی دیابتی
معمولاً علائم نوروپاتی به تدریج ظاهر می‌شوند. در بسیاری از موارد، اولین آسیب‌ها در اعصاب دست و پا ایجاد می‌شود. این امر می‌تواند منجر به علائم ناراحت کننده‌ای مثل سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها شود.
علائم بسته به مناطق آسیب دیده متفاوت هستند. علائم و نشانه‌های رایج انواع مختلف نوروپاتی دیابتی عبارتند از:
- حساسیت به لمس
- از دست دادن حس لامسه
- مشکل در برقراری هماهنگی بدن در هنگام راه رفتن
- بی حسی یا درد در دست یا پا
- احساس سوزش سوزن شدن در پاها به خصوص در شب
- ضعف و کم توانی عضلات
- نفخ یا احساس سیری
- حالت تهوع، سوء هاضمه یا استفراغ
- اسهال یا یبوست
- سرگیجه در هنگام ایستادن
- تعریق بیش از حد یا کمتر از حد
- مشکلات مثانه مانند تخلیه ناقص مثانه
- خشکی واژن
- اختلال در نعوظ
- ناتوانی تشخیص قند خون پایین
- مشکلات بینایی مانند دوبینی
- افزایش ضربان قلب
درمان نوروپاتی دیابتی
هیچ درمانی برای نوروپاتی دیابتی وجود ندارد، اما می‌توانید پیشرفت آن را کاهش دهید. نگه داشتن سطح قند خون در محدوده سالم بهترین راه برای کاهش احتمال ابتلا به نوروپاتی دیابتی یا کند کردن پیشرفت آن است. این کار می‌تواند برخی از علائم را نیز کاهش دهد.
ترک سیگار، در صورت لزوم، و ورزش منظم باید در برنامه درمانی قرار بگیرند. همیشه قبل از شروع یک برنامه تناسب اندام جدید با یک پزشک یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید. همچنین می‌توانید از پزشک خود بخواهید که مکمل‌های مناسب و مراکز فیزیوتراپی را به شما معرفی کند.
کمبود ویتامین B12
کمبود ویتامین B12 زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما یا به اندازه کافی ویتامین B12 را دریافت نمی‌کند یا به اندازه کافی ویتامین B12 را از غذایی که میخورید برای عملکرد مناسب جذب نمی‌کند. ویتامین B12 یک ماده مغذی مهم است که به بدن شما کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمز خون و DNA که ماده ژنتیکی سلول‌های شماست، را بسازد. کمبود ویتامین B12 در صورت عدم درمان می‌تواند باعث مشکلات جسمی، عصبی و روانی شود.
علائم کمبود ویتامین B12
کمبود ویتامین B12 در صورت عدم درمان می‌تواند باعث مشکلات جسمی، عصبی و روانی شود. علائم کمبود ویتامین B12 می‌تواند به کندی ایجاد شود و با گذشت زمان بدتر شود.
علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B12 عبارتند از:
- بی حسی یا احساس گزگز در دست‌ها و پاها
- مشکلات بینایی
- احساس خستگی یا ضعف بسیار
- احساس تهوع، استفراغ یا اسهال
- عدم احساس گرسنگی
- احساس افسردگی
درمان یا جبران کمبود ویتامین B12
کمبود ویتامین B12 را می‌توان با مصرف ویتامین B12 درمان کرد. این بیماری اغلب با سیانوکوبالامین، که نوعی ویتامین B12 ساخته دست بشر است؛ درمان می‌شود. بسته به علت کمبود، ممکن است فرد فقط تا زمانی که سطح ویتامین B12 به حالت عادی برگردد؛ نیاز به مصرف دارو داشته باشد، یا اینکه ممکن است مجبور باشد تا پایان عمر خود از دارو ویتامین B12 استفاده کند. انواع داروهای ویتامین B12 عبارتند از:
- داروی خوراکی ویتامین B12
- تزریق عضلانی ویتامین B12 (آمپولی که به عضله تزریق می‌شود).
- ژل بینی ویتامین B12
- اسپری بینی ویتامین B12
فشردگی عصب
فشردگی عصب زمانی اتفاق می‌افتد که فشار بیش از حد به عصب توسط بافت‌های اطراف مانند استخوان‌ها، غضروف‌ها، ماهیچه‌ها یا تاندون‌ها وارد شود. این فشار می‌تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف شود.
فشردگی عصب ممکن است در بسیاری از نواحی بدن ایجاد شود. به عنوان مثال، فتق دیسک در قسمت تحتانی ستون فقرات ممکن است به ریشه عصب فشار وارد کند. این ممکن است باعث دردی شود که از پشت ساق پا منتشر می‌شود. به همین ترتیب، اگر در عصبی در نزدیکی مچ دست فشردگی ایجاد شود، ممکن است در دست احساس گزگز ایجاد شود.
علائم فشردگی عصب
علائم و نشانه‌های فشردگی عصب عبارتند از:
- بی‌حسی یا کاهش حس در ناحیه گسترش توسط عصب.
- احساس سوزن سوزن شدن (پارستزی).
- درد شدید یا سوزن سوزن شدن که ممکن است به سایر نواحی سرایت کند.
- ضعف عضلانی در ناحیه آسیب دیده.
- احساس "به خواب رفتگی" مکرر در دست‌ها یا پاها.
مشکلات مربوط به فشردگی عصب ممکن است در هنگام خواب بدتر شود.
درمان فشردگی عصبی
رایج ترین درمان توصیه شده برای فشردگی عصب، استراحت دادن به ناحیه آسیب دیده است. پزشک از شما می‌خواهد که انجام هرگونه فعالیتی را که موجب افزایش تنش در ناحیه آسیب دیده می‌شود را متوقف کنید. بسته به محل آسیب عصبی، ممکن است به یک آتل، گردن بند طبی یا بریس برای بی‌حرکت کردن ناحیه نیاز داشته باشید.
یک فیزیوتراپ می‌تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که باعث تقویت و کشش ماهیچه‌های ناحیه آسیب دیده شود و با این کار فشار از روی عصب برداشته شود. همچنین فیزیوتراپ تغییراتی را در نحوه انجام حرکات تحریک کننده عصب، توصیه می‌کند.
سندروم تونل کارپال
سندرم تونل کارپال (CTS) فشار بر عصب مچ دست است. این عارضه باعث گزگز، بی حسی و درد در دست و انگشتان می‌شود. این عارضه معمولا خود به خود درمان می‌شود، اما ممکن است بهبودی ماه‌ها طول بکشد.
علائم سندروم تونل کارپال
علائم این عارضه معمولا به آرامی شروع شده و ناگهانی رخ می‌دهند. علائم اولیه عبارتند از:
- بی حسی در شب
- سوزن سوزن شدن ویا درد در انگشتان (به ویژه انگشتان شست، اشاره و وسط)
در واقع، از آنجایی که برخی از افراد با مچ‌های خمیده می‌خوابند، علائم شبانه رایج هستند و این علائم تا حدی شدید هستند که می‌توانند فرد را از خواب بیدار کنند. این علائم شبانه اغلب اولین علائم گزارش شده توسط بیماران هستند. تکان دادن دست‌ها به تسکین علائم در مراحل اولیه بیماری کمک می‌کند.
علائم رایج در طول روز می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سوزن سوزن شدن در انگشتان
- کاهش احساس در نوک انگشتان
- مشکل در استفاده از دست برای کارهای کوچک، مانند دست زدن به اشیاء کوچک، گرفتن فرمان در رانندگی، یا نوشتن
درمان سندروم تونل کارپال
درمان سندرم تونل کارپال بستگی به شدت درد و علائم شما و میزان ضعف دارد.
برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:
- اجتناب از موقعیت‌هایی که مچ دست شما را بیش از حد به کار می‌گیرند.
- استفاده از آتل‌های مچ دست برای ثابت نگه داشتن مچ دست، به ویژه در هنگام شب.
- داروهای ضد درد خفیف و داروهایی برای کاهش التهاب مناسب هستند.
- درمان هر گونه بیماری زمینه‌ای که ممکن است داشته باشید، مانند دیابت یا آرتریت.
- تزریق استروئید در ناحیه تونل کارپ برای کاهش التهاب.
آرتروز روماتیسمی
روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی و التهابی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول‌های سالم بدن شما حمله می‌کند و باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت‌های آسیب دیده بدن می‌شود. آرتریت روماتوئید عمدتاً در یک زمان به تعداد زیادی از مفاصل حمله می‌کند. آرتروز روماتیسمی معمولا مفاصل دست، مچ دست و زانو را درگیر می‌کند.
علائم آرتروز روماتیسمی
آرتروز مفصلی دارای مرحله شعله وری و بهبودی است که در مرحله شعله وری علائم شدت می‌گیرد و در مرحله بهبودی، علائم کاهش می‌یابد.
علائم و نشانه‌های آرتروز روماتیسمی عبارتند از:
- درد در بیش از یک مفصل
- سفتی در بیش از یک مفصل
- حساسیت و تورم در بیش از یک مفصل
- علائم مشابه در هر دو طرف بدن (مانند هر دو دست یا هر دو زانو).
- از دست دادن وزن
- تب
- احساس خستگی
- احساس ضعف
درمان آرتروز روماتیسمی
هیچ روش درمانی برای آرتروز روماتیسمی وجود ندارد. اما تشخیص زود هنگام و اقدام سریع و مناسب برای درمان، می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند تا دوره‌های شعله وری کمتری را تجربه کنند. این امر کیفیت زندگی این بیماران را افزایش می‌دهد و انجام فعالیت‌های روزانه را برایشان ساده می‌کند.
روش‌های اصلی درمان عبارتند از:
- داروهایی که در طولانی مدت باعث کاهش علائم شده و روند پیشرفت بیماری را کند می‌کنند.
- درمان‌های حمایتی، مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی، برای کمک به کاهش علائم و رفع مشکلات شما در انجام حرکات روزانه.
- جراحی برای اصلاح هر گونه مشکل مفصلی که ایجاد شده است.
فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا یک اختلال مزمن (طولانی) است که باعث درد و حساسیت در سراسر بدن و همچنین احساس خستگی و مشکل در خواب می‌شود.
دانشمندان هنوز علت اصلی این بیماری را نمی‌دانند. افراد مبتلا به این بیماری درد را بیش از حد احساس می‌کنند.
علائم فیبرومیالژیا
علائم اصلی فیبرومیالژیا عبارتند از:
- درد مزمن و گسترده در سراسر بدن یا در چندین نقطه از بدن. درد اغلب در بازوها، پاها، سر، قفسه سینه، شکم، پشت و باسن احساس می‌شود. این درد معمولا در اکثر افراد به با سوزش و ضربان همراه است.
- احساس خستگی شدید.
- مشکلات خواب.
علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سفتی عضلات و مفاصل.
- حساسیت به لمس.
- بی حسی یا گزگز در بازوها و پاها.
- مشکلات در تمرکز، تفکر واضح و حافظه (که گاهی اوقات "مه فیبرو" نامیده می‌شود).
- حساسیت بالا به نور، صدا، بو و دما.
- مشکلات گوارشی، مانند نفخ یا یبوست.
درمان فیبرومیالژیا
هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد، اما پزشکان می‌توانند به مدیریت و کنترل علائم کمک کنند. درمان این بیماری معمولا ترکیبی از ورزش، روان‌درمانی، رفتار درمانی و دارو درمانی می‌باشد.
پدیده رینود
پدیده رینود عارضه‌ای است که در آن انگشتان دست (و نیز انگشتان پا) در پاسخ به محرک‌های خاصی مانند سرما یا استرس، به رنگ‌های مختلفی (سفید، آبی و قرمز) درمی‌آیند. این عارضه می‌تواند با ناراحتی یا احساس “سوزن و سوزن” همراه باشد. این عارضه به دلیل اسپاسم رگ‌های خونی کوچک موجود در انگشتان ایجاد می‌شود و باعث خون رسانی ضعیف‌تر به انگشتان می‌گردد.
علائم پدیده رینود
علائم بیماری رینود عبارتند از:
- سردی انگشتان دست یا پا.
- سفید و آبی شدن مناطقی از پوست. بسته به رنگ پوست شما، این تغییرات رنگ ممکن است سخت تر یا راحت تر دیده شوند.
- احساس بی‌حسی، گزگز یا درد هنگام گرم شدن یا کاهش استرس.
درمان پدیده رینود
روش درمان به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین به شدت این وضعیت نیز بستگی دارد. هیچ روش درمانی خاصی برای عارضه رینود وجود ندارد، اما با انجام یکسری درمان‌ها می‌توان علائم را کاهش داد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض سرما
- گرم نگه داشتن ناحیه با دستکش، جوراب، شال گردن و کلاه
- ترک سیگار
- استفاده از محافظ بر روی انگشتان زخم شده
- اجتناب از ضربه یا لرزش دست (مانند کار کردن با ابزا‌رهای ارتعاشی)
- مصرف داروهای فشار خون در فصل زمستان برای کمک به کاهش انقباض رگ‌های خونی
نوروپاتی ناشی از مصرف الکل
الکل می‌تواند برای بافت عصبی سمی باشد. افرادی که بیش از حد الکل می‌نوشند ممکن است به تدریج دچار درد و گزگز در اندام‌ها مختلف شوند. این حالت به عنوان نوروپاتی الکلی شناخته می‌شود. در افراد مبتلا به نوروپاتی الکلی، اعصاب محیطی در اثر مصرف زیاد الکل آسیب می‌بینند. اعصاب محیطی سیگنال‌هایی را بین بدن، نخاع و مغز منتقل می‌کنند.
علائم نوروپاتی ناشی از مصرف الکل
نوروپاتی الکلی می‌تواند بر حرکات و احساس بدن تأثیر بگذارد. علائم این عارضه می‌تواند از ناراحتی‌های خفیف تا ناتوانی‌های گسترده متغیر باشد. اگرچه این وضعیت تهدید کننده زندگی نیست، اما می‌تواند کیفیت زندگی شما را کاهش دهد.
برخی از علائم نوروپاتی محیطی الکلی عبارتند از:
- بی حسی
- سوزن سوزن شدن و سوزش
- احساسات آزاردهنده
- اسپاسم و گرفتگی عضلات
- ضعف عضلانی و آتروفی
- از دست دادن عملکرد عضلات
- اختلالات حرکتی
درمان نوروپاتی ناشی از الکل
نوروپاتی الکلی می‌تواند زندگی روزمره را دشوار کند، بنابراین مدیریت علائم آن ضروری است. درمان در افراد مختلف ممکن است شامل مراحل مختلفی باشد؛ اما برخی از درمان‌ها عبارتند از:
- مکمل‌های ویتامین، شامل ویتامین‌های E ،B6 و B12 و سایر ویتامین‌ها.
- داروهای مسکن بدون نسخه برای کاهش دردهای خفیف
- تسکین مسکن تجویزی، مانند کرم کپسایسین، ترامادول، داروهای ضد تشنج و گاباپنتین
- داروهایی برای مشکلات ادراری، از جمله دولوکستین، ایمی پرامین، تولترودین و سولیفناسین
- فیزیوتراپی، زیرا تمرینات و فعالیت‌های ملایم می‌تواند به مشکلات عضلانی و تعادل کمک کند
- وسایل ارتوپدی برای کمک به تحرک، از جمله میله‌های کششی در حمام، بالابر پله‌ها، و دستگاه‌های ارتز مانند پد پاشنه در کفش
- سایر اقدامات ایمنی، از جمله توصیه‌های عملی برای افرادی که حس بدن خود را از دست داده‌اند.
اگر فرد بتواند ورزش کند، پزشک حتما فیزیوتراپی را توصیه می‌کند.
بارداری
سوزن سوزن شدن، بی حسی و درد در دست‌ها در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه آخر شایع است. این مشکلات معمولاً به دلیل سندرم تونل کارپال ایجاد می‌شوند و معمولاً پس از بارداری از بین می‌روند.
سندرم تونل کارپال گروه خاصی از علائم است که می‌تواند شامل گزگز، بی حسی، ضعف یا درد در انگشتان، شست، دست و گاهی اوقات در بازو باشد. این علائم زمانی رخ می‌دهد که روی عصب مدیان در داخل مچ فشار وارد شود.
درمان گزگز دست در بارداری
اگر علائم شدید نباشد، پزشک درمان‌های غیرجراحی را برای کاهش و بهبود علائم توصیه می‌کند. درمان غیر جراحی شامل:
- تغییر یا اجتناب از فعالیت‌هایی که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند و نیز اجتناب از انجام کارهای تکراری با دست.
- استفاده از آتل مچ دست برای صاف نگه داشتن مچ دست، معمولاً فقط در هنگام شب‌ها.
- انجام حرکات کششی و تقویت عضلات دست و بازو.
- یادگیری راه‌هایی برای محافظت از مفاصل در حین انجام فعالیت‌های روزانه
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
ااز آنجایی که عدم درمان به موقع یکسری از عوارض ممکن است منجر به گزگز دست‌ها شود، بهتر است که با شروع علائم به پزشک مراجعه کنید. اگر علائم دیگری مانند موارد ذکر شده در بالا، به خصوص مشکل در تنفس را تجربه می‌کنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص علت گزگز و مورمور شدن دست
از آنجایی که سوزن سوزن شدن دست‌ها می‌تواند به دلیل وضعیت‌های پزشکی متعددی ایجاد شود، پزشک برای تشخیص علت اصلی آزمایش‌هایی را تجویز می‌کند. برخی از این آزمایش ها عبارتند از:
- معاینه فیزیکی، که می‌تواند شامل معاینه عصبی هم باشد.
- آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون‌ها، ویتامین‌ها و…
- تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و اسکن‌های توموگرافی کامپیوتری (CT)
- تست‌های عملکرد عصبی مانند الکترومیوگرافی که فعالیت الکتریکی بافت عضلانی را هنگام تحریک عصب ثبت می‌کند.
- بررسی سابقه پزشکی برای درک عواملی مانند داروها و سایر شرایطی که ممکن است منجر به سوزن سوزن شدن دست شود.
درمان‌های متداول برای گزگز دست
روش درمان سوزن سوزن شدن دست‌ها به علت آن بستگی دارد. اگر در هنگام خوا دچار گزگز دست‌ها شدید، این حالت احتمالا به دلیل وضعیت خواب نامناسب است، در این صورت با ماساژ دادن دست‌ها و خوابیدن در وضعیت مناسب علائم بهبود می‌یابد. اما اگر علائم ادامه پیدا کرد باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با تشخیص علت عارضه، روش درمانی مناسب را به شما توصیه می‌کند.
از طرفی دیگر، در بسیاری از موارد، سوزن سوزن شدن دست‌ها با سایر علائم نیز همراه هستند و باید برای رفع آن‌ها نیز اقدام کرد. برخی از گزینه‌های درمانی در این زمینه عبارتند از:
فیزیوتراپی
مراجعه به فیزیوتراپیست برای درمان مشکلات و نیز جلوگیری از ضرورت پیدا کردن جراحی بسیار حائز اهمیت است. یک فیزیوتراپیست درمان‌های مناسب را بر اساس شدت مشکل شما ارائه می‌دهد، مانند تمرینات قدرتی برای دست و مچ دست، و همچنین تمریناتی برای حفظ وضعیت مناسب بدن در حین انجام کارهای روزانه و فعالیت‌های مختلف. یک فیزیوتراپیست می‌تواند نیازهای شخصی شما را بر اساس عوامل خطر و فعالیت‌های روزانه‌تان ارزیابی کند و به شما کمک کند تا آرامشی را که شایسته آن هستید بدست آورید.
شاک ویو تراپی
شاک ویو درمانی یا شاک ویو تراپی (ESWT) یک درمان مبتکرانه، مقرون به صرفه و مبتنی بر شواهد است که تاثیر آن برای درمان درد تاندون (اغلب به عنوان تاندونیت یا تاندونوپاتی شناخته می‌شود) و سایر شرایط در سراسر بدن تائید شده‌است.
در این روش، امواج صوتی باعث تحریک خون رسانی به ناحیه آسیب دیده شده و التهاب موضعی خفیفی را ایجاد می‌کنند. در روزهای پس از درمان، بدن به طور طبیعی این التهاب را التیام می‌بخشد و با انجام این کار، ترمیم و بازسازی سلول‌ها را تحریک می‌کند. سپس بافت‌های آسیب دیده شروع به ترمیم می‌کنند و باعث کاهش درد و سوزن سوزن شدن می‌شوند.
مطالعات نشان می‌دهد که درمان با شاک ویو برای کاهش سندرم و بهبود عملکرد دست در بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال مفید است. علاوه بر این، درمان با شاک ویو شعاعی نسبت به درمان متمرکز با شاک ویو در کاهش سندرم و بهبود عملکردی دست در بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال بهتر به نظر می‌رسد.
تکار تراپی
درمان TECAR ترکیبی از دیاترمی تماسی و الکتروتراپی است. این یک عمل پزشکی است که در آن انرژی الکترومغناطیسی را به بافت بیولوژیکی اعمال می‌کنند. مسیر جریان فرکانس بالا و میدان الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط محل قرارگیری الکترودها و وضعیت بدن بیمار تعیین می‌شود. میدان الکترومغناطیسی ایجاد شده، خازنی یا مقاومتی، گرما تولید می‌کند و می‌توان به صورت هدفمند از آن برای درمان استفاده کرد.
در درمان تکار از انرژی گرمایی برای تسکین درد یا گرفتگی استفاده می‌شود. دستگاه TECAR جریان‌های الکتریکی تنظیم شده‌ای را تامین می‌کند که مستقیماً به سلول‌های شما منتقل می‌شود و آن‌ها را قطبی می‌کند. این امر به سلول‌های شما انرژی می‌بخشد و آن‌ها را به حالت آنابولیک و التیام درمی‌آورد و باعث کاهش سوزن سوزن شدن دست‌ها می‌شود.
لیزر درمانی
محبوب ترین نوع لیزر درمانی که برای دردهای عصبی استفاده می‌شود، لیزر سرد است. این فرآیند بدون درد است و چندین بار در هفته انجام می‌شود. در این روش با افزایش خون رسانی به ناحیه آسیب دیده، بازسازی عصب تحریک می‌شود. در نتیجه، درد و ناراحتی عصبی مانند سوزن سوزن شدن دست‌ها را کاهش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد که لیزر سرد در درمان بیماری‌های عصبی که باعث گزگز دست می‌شوند، ایمن و موثر است.
سوالات متداول
سوزن سوزن شدن دست‌ها نشان دهنده چیست؟
مسئله ساده‌ای مثل قرار گرفتن طولانی مدت در یک وضعیت یا خوابیدن روی دست، می‌تواند باعث ایجاد احساس گزگز در دست‌ها یا پاها شود. این حالت بعد از چند دقیقه بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی موارد دیگر، سوزن سوزن شدن دست‌ها می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای یا آسیب ناشی از تصادف یا جراحت باشد. برای تشخیص دقیق با پزشک متخصص مشورت کنید.
چه زمانی گزگز کردن دست‌ها نگران کننده است؟
اگر احساس سوزن سوزن شدن در دستان شما در عرض چند دقیقه از بین نمی‌رود یا به طور مکرر در طی چند روز ایجاد می‌شود، ممکن است به دلیل یک بیماری زمینه یا آسیب عصبی باشد. اگر تصادف کرده اید یا فکر می‌کنید آسیب دیده اید، حتی اگر هیچ آسیب قابل مشاهده‌ای ندارید، باید برای درمان اقدام کنید.
آیا سوزن سوزن شدن دست‌ها جدی است؟
در بسیاری از موارد، سوزن سوزن شدن دست‌ها جدی نیست و به مرور زمان برطرف می‌شود. تقریبا همه افراد در زندگی خود خواب رفتگی دست‌ها و پاها را تجربه می‌کنند، اما اگر احساس گزگز بعد از گذشت چند دقیقه برطرف نمی‌شود یا اینکه به طور مرتب تکرار می‌شود، بهتر است برای تشخیص علت به پزشک مراجعه کنید.
آیا فشار خون بالا باعث گزگز دست می‌شود؟
بله، فشار خون بالا می‌تواند باعث ضعف یا بی حسی در دست‌ها و پاهای شما شود.
چه سرطان‌هایی باعث گزگز دست می‌شوند؟
تومورهای مغزی می‌توانند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن در صورت، بازوها، دست ها و پاها شوند. این حالت به خاطر نقش کلیدی مغز در ایجاد احساسات است.
آیا مشکلات قلبی می‌تواند باعث گزگز دست شود؟
حمله قلبی ممکن است باعث گزگز و بی حسی در یک دست شود. اگر فردی مشکوک به سکته قلبی است، باید سریعا برای دریافت مراقبت‌ها پزشکی اقدام کند. انسداد شدید در رگ اصلی قلب می‌تواند باعث درد قفسه سینه و همچنین گزگز و بی حسی در یک بازو یا دست‌ها شود.
علت گزگز هر دو دست چیست؟
سوزن سوزن شدن در هر دو دست می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله آسیب، ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی، مشکل گردش خون که جریان خون در دست‌ها را مختل می‌کند یا سندرم تونل کارپال. سوزن سوزن شدن در هر دو دست نیز می‌تواند در اثر آسیب عصبی ناشی از گرما یا سرمای شدید یا مواد سمی ایجاد شود.
