فیزیوتراپی، نوعی حرفهی مراقبت بهداشتی است که به بازیابی حرکت و عملکرد فرد آسیبدیده، بیمار یا هرگونه ناتوان جسمی، کمک میکند و میتواند در کاهش خطر آسیب یا بیماری در آینده موثر باشد. این حرفهی مبتنی بر علم، بر رویکرد کلی سلامتی و تندرستی از جمله سبک زندگی کلی بیمار تکیه دارد. شالودهی اصلی این حرفه، مشارکت بیمار جهت خود مراقبتی از طریق آموزش، آگاهی، توانمندسازی و مشارکت در درمان است. رویکردی جامع که بیمار را بهطور مستقیم جهت مراقبت از خود درگیر میسازد.
ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی
فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک فیزیوتراپیست صورت میگیرد وشامل : بررسی، تشخیص، برنامه ریزی درمانی، مداخله و ارزیابی میباشد.
بررسی (Assessment): شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقصهای بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، ناتوانی ها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشات خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق انالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی میتوان به آن پی برد.
تشخیص (Diagnosis): از معاینات و ارزیابی آنها بدست میآید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی میباشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دستههای مختلفی از آسیبها، محدودیت های حرکتی، توانایی ها، ناتوانی ها یا سندرم ها باشد.
برنامه ریزی (Planning): با تعیین نیاز به مداخله آغاز میشود و معمولا به ایجاد برنامهای برای مداخله ختم میشود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری که با بیمارخانواده یا فردی که از وی مراقبت میکند، قابل بحث میباشد.
مداخلات (Intervention): انجام میشوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر میابند و می تواند شامل : درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارایه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیب ها، محدودیت های حرکتی، ناتوانی ها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیت ها میباشد.
ارزیابی(Evaluation): مستلزم انجام مجدد معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل میباشد.
فیزیوتراپیست
- دارای دانش پزشکی مدرن
- آشنا با روش های قدیمی درمان
- آشنا با دیدگاه کلی نگر
- آشنا با فیزیولوژی و پاتولوژی حرکت
- آشنا با مفاهیم سلامت صنعتی
- آشنا با مفهوم سلامت رزمی
فیزیوتراپیست ها با حمایت همه جانبه پزشکان(Physician)توانستند بروی پا ایستاده و مراحل تکامل را طی نمایند.
- با تاکید بر حرکت درمان های جراحی را کامل نمایند.
- با تاکید بر تنفس بهتر بیهوشی ها را کم خطر کنند.
- تجهیزات الکتروتراپی و مکانوتراپی را علمی کرده و با وسعت بکار گیرند.
- سیستم های جدید مانند لیزر را بکار گیرند.
- در تمامی حیطه ها حضور یابند.
هدف فیزیوتراپی چیست
هدف ارتقای عملکرد و توان جسمانی بدن می باشد ، با توجه به ارتباط زیاد سیستم های بدن درمان های فیزیوتراپی به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم باعث بهبود عملکرد دستگاه فیزیولوژیک می شود. به عنوان مثال فیزوتراپی دستگاه تنفسی باعث بهبود و تنظیم درصد گازهای خون نظیر اکسیژن و دی اکسید کربن و تغییر در میزان اسیدیته خون می شود این ها خود نیز باعث بهبود میزان هشیاری می شود.
متخصصین فیزیوتراپ ، تمرینات فیزیوتراپی را به منظور درمان بیماران استفاده می کنند.
نقش فیزیوتراپیست در فیزیوتراپی چیست؟
فیزیوتراپیست به عنوان یک درمانگر شناخته می شود ، حرکت شناسی و فیزیولوژی حرکت لهمیت بسیار زیادی دارد چون فیزیوتراپی درمان جسمانی و فیزیولوژِک بیماری ها می باشد.
توانایی حرکت درمانی و انجام مهارت های دستی اصلی ترین تخصص و هنر فیزیوتراپیست می باشد که به منظور درمان ، توانبخشی و پیشگیری بسیاری از بیماری ها بکار می رود.
فیزیوتراپیست ها به کمک عوامل فیزیکی و مکانیکی ، تمرینات طبی و تکنیک های خاص با آگاهی کامل از آناتومی مفاصل و عضلات ، حرکت شناسی ، فیزیولوژی اعصاب و الکتروتراپی به درمان اختلالات عضلانی ، عصبی و اسکلتی می پردازند.
اهداف فیزیوتراپی چیست؟
فیزیوتراپی در اکثر بیماری ها و اختلال های دستگاه عضلانی ، دستگاه عصبی و دستگاه اسکلتی کاربرد دارد، اهداف فیزیوتراپی با توجه به نوع بیماری یا اختلال زمینه ای متفاوت است.
فیزیوتراپیست با به حداقل رساندن عوارض بیماریها و درمان بیماریها و نیز از بین بردن عوامل محدود کننده و ناتوان کننده در جهت مستقل نمودن بیمار در طول زندگی تلاش و به طور خلاصه هدف فیزیوتراپی مستقل نمودن بیمار در طول زندگی می باشد.
به طورکلی اهداف فیزیوتراپی چیست
- کاهش و بهبود تورم و التهاب
- کاهش درد های مفصلی و عضلانی
- بهبود حرکت مفاصل
- کمتر شدن اسپاسم عضلانی
- تقویت عضلات
- تسریع در پروسه ترمیم بافتی
- جلوگیری از آسیب مجدد ازطریق آموزش به جامعه ، بیمار و خانواده
- جلوگیری از آتروفی و ضعف عضلانی
- بهبود فعالیت دستگاه تنفسی
- افزایش انعطاف پذیری
- حمایت روحی ، افزایش انگیزه و تقویت اراده
- استقلال و بهبود سریع تر بیمار جهت بازگشت به فعالیت های روزمره
- افزایش کارایی دستگاه قلبی عروقی
درمان در فیزیوتراپی
درمان در فیزیوتراپی به طور کلی به سه گروه اصلی تقسیم میشود:
- تمرین درمانی: فیزیوتراپیست به وسیله تجویز؛ انجام و آموزش ورزش های درمانی خاص، ماساژ، ورزش در آب (آبدرمانی) اقدام به درمان بیمار یا افزایش سطح سلامت میکند.
- الکتروتراپی:درمان به وسیله دستگاه های ویژه انجام میشود این دستگاه ها معمولاً امواج خاصی را (امواج مایکروویو، امواج کوتاه رایویی، امواج مافوق صوت، امواج الکتریکی) که همگی توسط دستگاه به شکل خاصی تولیدشده و تغییر مییابند (مدوله میشوند).
- مهارت های درمان با دست
مهمترین حیطههای فعالیت فیزیوتراپی در پزشکی شامل درمان موارد زیر است:
- بیماری های دستگاه حرکتی (ارتوپدی).
- بیماریهای دستگاه قلبی و تنفسی
- بیماری های دستگاه اعصاب محیطی و مرکزی.
- بیماری های پوستی و سوختگی ها.
- درد و کنترل درد.
- بیماری های شغلی.