کمر درد یکی از شایع ترین مشکلات پزشکی است که از هر 10 نفر 8 نفر در طول زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. کمر درد می‌تواند از یک درد خفیف و مداوم تا یک درد ناگهانی و شدید متغیر باشد. کمر درد ناگهانی ایجاد می‌شود و معمولاً از چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.
اگر کمر درد شما شدید است یا بعد از سه روز بهبود نمی‌یابد باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین کسانی که در اثر آسیب دیدگی، کمر درد را تجربه می‌کنند باید تحت مراقبت های پزشکی قرار بگیرند.
درمان کمر درد بستگی به نوع درد و علت آن دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم یا سرد، ورزش، دارو، تزریق، درمان‌های مکمل و گاهی جراحی باشد.
علت ایجاد کمر درد
علت کمر درد معمولاً در آزمایش یا مطالعات تصویربرداری پزشکی مشخص می‌شود. شرایطی که معمولاً با کمردرد مرتبط هستند عبارتند از:
کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر
کشیدگی به آسیب عضلات یا تاندون گفته می‌شود. تاندون‌ها نوارهای سخت و فیبری بافتی هستند که عضله را به استخوان متصل می‌کنند. با کشیدگی پشت، عضلات و تاندون‌هایی که از ستون فقرات حمایت می‌کنند دچار پیچ خوردگی، کشیدگی یا پارگی می‌شوند.
رگ به رگ شدن به کشش یا پارگی رباط گفته می‌شود. رباط‌ها نوارهای فیبری بافتی هستند که دو یا چند استخوان را در یک مفصل به هم متصل می‌کنند و از حرکت بیش از حد مفصل جلوگیری می‌کنند.
علائم کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر
علائم کشیدگی یا رگ به رگ شدن عبارتند از:
- دردی که هنگام حرکت بدتر می‌شود.
- گرفتگی یا اسپاسم عضلانی (انقباضات ناگهانی غیر قابل کنترل عضلانی)
- کاهش عملکرد یا دامنه حرکتی مفصل (مشکل در راه رفتن، خم شدن به جلو یا پهلو یا صاف ایستادن)
در برخی موارد ممکن است بیمار هنگام آسیب احساس پارگی کند یا صدای ترکیدن بشنود.
درمان کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر
کشیدگی و رگ به رگ شدن اغلب درمان‌های مشابهی دارند که در دو مرحله انجام می‌شود. هدف از مرحله اول درمان کاهش درد و اسپاسم عضلانی است. این مرحله ممکن است شامل استراحت، استفاده از کمپرس یخ و فشرده سازی به ویژه در 24 تا 48 ساعت اول پس از آسیب باشد. برای کمک به کاهش درد و تورم ممکن است مصرف یک داروی ضد التهابی و غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن توصیه شود.
پس از 24 تا 48 ساعت اول می‌توانید در حد توان خود فعالیت‌های عادی را از سر بگیرید. استراحت طولانی مدت در بستر یا بی‌حرکتی به سادگی علائم را طولانی کرده و روند بهبودی را کند می‌کند.
اکثر افراد مبتلا به علائم کشیدگی یا رگ به رگ شدن کمر حدوداً بعد از دو هفته بهبود می‌یابند. اگر علائم بیش از 2 هفته ادامه یابد ممکن است نیاز به درمان اضافی داشته باشید.
دیسک کمر
دیسک ستون فقرات دارای یک هسته نرم و ژله مانند است که در قسمت بیرونی توسط حلقه محکمی احاطه شده است. در صورتی که بخشی از هسته از طریق پارگی حلقه دور آن به بیرون فشار وارد کند بیمار دچار مشکلی به نام فتق دیسک می‌شود. به این وضعیت دیسک لغزنده یا پارگی دیسک هم گفته می‌شود.
فتق دیسک می‌تواند در هر قسمت از ستون فقرات رخ دهد، اما اغلب در قسمت کمر رخ می‌دهد. بسته به اینکه فتق دیسک در کدام ناحیه از ستون فقرات رخ دهد می‌تواند منجر به درد، بی حسی یا ضعف در بازو ها یا پاها شود.
علائم فتق دیسک کمر
در بیشتر موارد فتق دیسک در ناحیه کمر رخ می‌دهد. اما فتق دیسک می‌تواند ستون فقرات ناحیه گردن را هم درگیر کند. علائم و نشانه‌ها به محل قرار گرفتن دیسک و اینکه آیا دیسک به عصب فشار می‌آورد بستگی دارد. فتق دیسک معمولاً یک طرف بدن را درگیر می‌کند.
- درد بازو یا پا: فتق دیسک در ناحیه کمر علاوه بر کمردرد باعث درد لگن، ران و ساق پا هم می‌شود.
- بی حسی یا گزگز: افرادی که فتق دیسک دارند اغلب در قسمتی از بدن که توسط اعصاب آسیب دیده تغذیه می‌شود بی حسی یا گزگز را تجربه می‌کنند.
- ضعف: عضلاتی که توسط اعصاب آسیب دیده تغذیه می‌شوند ضعیف می‌شوند. این وضعیت می‌تواند باعث زمین خوردن شما شود یا بر توانایی شما در بلند کردن یا نگه داشتن وسایل تاثیر بگذارد.
فتق دیسک می‌تواند هیچ علائمی نداشته باشد. ممکن است متوجه ابتلا به این فتق دیسک نشوید، مگر اینکه در آزمایشات تصویربرداری ستون فقرات نشان داده شود.
درمان فتق دیسک کمر
گزینه‌های درمانی فتق دیسک عمدتاً شامل مصرف داروهای ضد درد و اصلاح فعالیت برای جلوگیری از حرکتی که باعث درد می‌شود است. با کمک این روش‌های درمانی بیشتر علائم در عرض چند روز یا چند هفته از بین می‌روند. با این حال گاهی اوقات بیمار نیاز به جراحی دارد.
- داروهای مسکن بدون نسخه: اگر درد شما خفیف تا متوسط باشد ممکن است پزشک داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن ( Tylenol و غیره)، ایبوپروفن (Advil ،Motrin IB و غیره) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) را توصیه کند.
- تزریق کورتیزون: اگر درد شما با داروهای خوراکی بهبود نیافت، ممکن است پزشک داروهای کورتیکواستروئیدی را توصیه کند که می‌تواند در ناحیه اطراف اعصاب نخاعی تزریق شود. تصویربرداری از ستون فقرات می‌تواند به هدایت سوزن کمک کند.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد کمک کند. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند موقعیت‌ها و تمرین‌هایی را به شما نشان دهند که برای به حداقل رساندن درد فتق دیسک طراحی شده‌اند.
- جراحی: تعداد کمی از افراد مبتلا به فتق دیسک نیاز به جراحی دارند. در صورتی که درمان‌های محافظه کارانه پس از شش هفته علائم شما را بهبود نبخشند، ممکن است پزشک شما جراحی را پیشنهاد دهد.
سرخوردگی مهره‌های کمر
اسپوندیلولیستزیس یا سرخوردگی مهره‌های کمر وضعیتی است که شامل بی ثباتی ستون فقرات می‌شود، به این معنی که مهره‌ها بیش از آنچه باید حرکت می‌کنند. یک مهره از جای خود روی مهره زیرین می‌لغزد. ممکن است به عصب فشار بیاورد که می‌تواند باعث کمر درد یا پا درد شود.
علائم سرخوردگی مهره‌های کمر
ممکن است علائم اسپوندیلولیستزیس را تجربه نکنید. برخی از افراد این بیماری را دارند و حتی آن را نمی‌دانند. معمولاً کمر درد اصلی ترین نشانه این بیماری است. درد ممکن است به لگن و پایین ران سرایت کند. شما همچنین ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- اسپاسم عضلانی در همسترینگ (عضلات پشت ران)
- سفتی پشت
- مشکل در راه رفتن یا ایستادن برای مدت طولانی
- درد هنگام خم شدن
- بی حسی، ضعف یا گزگز پا
درمان سرخوردگی مهره‌های کمر
درمان بستگی به درجه لغزش، علائم، سن و سلامت کلی شما دارد. پزشک گزینه‌های درمانی را با شما در میان می‌گذارد. شما ممکن است به مصرف دارو، فیزیوتراپی یا جراحی نیاز داشته باشید.
درمان‌ها شامل:
- استراحت: از انجام فعالیت‌ها و ورزش‌های سنگین خودداری کنید.
- دارو: یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAID) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌تواند باعث تسکین درد شود. اگر این موارد موثر نبود ممکن است پزشکتان داروهای دیگری را تجویز کند.
- درمان‌های تزریقی: داروهای استروئیدی مستقیماً به ناحیه آسیب دیده تزریق می‌شوند.
- فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپ می‌تواند تمرینات هدفمندی برای تقویت شکم و کمر به شما آموزش دهد. تمرینات روزانه اغلب پس از چند هفته درد را تسکین می‌دهد.
- بریس: بریس می‌تواند به تثبیت ستون فقرات شما کمک کند. بریس حرکت را محدود می‌کند تا شکستگی‌ها بهبود یابند. بریس برای بزرگسالان استفاده نمی‌شود.
- جراحی: اگر اسپوندیلولیستزیس با درجه بالا دارید، درد آن شدید است یا درمان‌های غیرجراحی شما موفقیت آمیز نبوده‌اند ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.
آرتروز کمر
آرتروز کمر به التهاب مفاصل فاست در ستون فقرات یا مفاصل ساکروایلیاک بین ستون فقرات و لگن گفته می‌شود. ممکن است با ساییدگی، اختلالات خود ایمنی، عفونت و سایر شرایط مرتبط باشد. گاهی اوقات التهاب ممکن است نواحی‌ای را که رباط‌ها و تاندون‌ها به استخوان‌های ستون فقرات می‌چسبند هم تحت تاثیر قرار دهد.
علائم آرتروز کمر
علائم آرتروز کمر ممکن است برای بیماران مختلف یکسان نباشد. به طور کلی این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد کمر و لگن به خصوص کمر درد
- سفتی و از دست دادن انعطاف پذیری در ستون فقرات مانند ناتوانی در صاف کردن کمر
- تورم و حساسیت مهره‌های آسیب دیده
- احساس ساییدگی هنگام حرکت دادن ستون فقرات
- درد، تورم و سفتی در سایر نواحی بدن (به ویژه در آرتریت التهابی)
- ضعف و خستگی کل بدن (در آرتریت التهابی شایع تر است)
- در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن اعصاب باعث درد و بی حسی در بازو ها یا پاها می‌شود.
درمان آرتروز کمر
درمان آرتروز کمر به عوامل زیادی بستگی دارد. این عوامل ممکن است شامل سن، شدت درد و شدت آرتروز و اهداف سلامتی بیمار است. از آنجایی که آسیب مفصلی ناشی از آرتروز غیر قابل برگشت است، درمان معمولاً بر کنترل درد و جلوگیری از آسیب بیشتر متمرکز دارد.
درمان‌های آرتروز ستون فقرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
- تزریق کورتیکواستروئیدها: این تزریق برای کاهش درد و تورم تجویز می‌شود.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی برای بهبود قدرت عضلات پشت و دامنه حرکت در ستون فقرات است.
- جراحی: اگر سایر درمان‌ها به اندازه کافی درد را تسکین ندهند ممکن است جراحی برای آرتروز کمر توصیه شود.
سیاتیک
سیاتیک درد عصبی ناشی از آسیب یا تحریک عصب سیاتیک است که از ناحیه لگن/گلوتئال شما منشا می‌گیرد. عصب سیاتیک طولانی ترین و ضخیم ترین (تقریباً به عرض انگشت) عصب بدن است.
عصب سیاتیک در واقع از پنج ریشه عصبی تشکیل شده است: دو ریشه از ناحیه تحتانی کمر به نام ستون فقرات کمری و سه ریشه از قسمت انتهایی ستون فقرات به نام ساکروم.
علائم سیاتیک
علائم سیاتیک عبارتند از:
- درد متوسط تا شدید در ناحیه کمر، لگن و پایین ساق پا
- بی حسی یا ضعف در قسمت کمر، لگن، ساق پا یا پا
- دردی که با حرکت بدتر می‌شود یا از دست دادن حرکت
- احساس سوزن سوزن شدن در پاها یا انگشتان پا
- از دست دادن کنترل روده و مثانه
درمان سیاتیک
هدف از درمان کاهش درد و افزایش تحرک است. برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:
- کمپرس سرد یا گرم: استفاده از کیسه‌های یخ برای کاهش درد و تورم
- داروها: مصرف داروها برای کاهش درد، التهاب و تورم
- فیزیوتراپی: هدف از فیزیوتراپی انجام حرکات ورزشی است که با کاهش فشار روی عصب، درد سیاتیک را کاهش می‌دهد.
- تزریق کورتیکواستروئید: تزریق داروی ضد التهابی کورتیکواستروئید به کمر ممکن است به کاهش درد و تورم اطراف ریشه‌های عصبی آسیب دیده کمک کند.
- جراحی: جراحی ستون فقرات تنها در صورتی توصیه می‌شود که سایر روش‌های درمانی موفقیت آمیز نباشند.
تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی زمانی که اتفاق می‌افتد که فضای ستون فقرات باریک می‌شود و بر نخاع و ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند. کانال نخاعی از دسته‌ای از اعصاب تشکیل می‌شود که از پایه مغز خارج شده و از مرکز ستون فقرات پایین می‌رود. ریشه‌های عصبی از کانال نخاعی منشعب می‌شوند. سندرم دم اسبی یکی از بیماری‌های شناخته شده مربوط به تنگی کانال نخاعی است.
علائم تنگی کانال نخاعی
علائم تنگی کانال نخاعی به محل باریک شدن ستون فقرات بستگی بیمار بستگی دارد. علائم تنگی ستون فقرات کمر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- کمر درد
- درد یا سوزشی که به لگن و پاها سرایت می‌کند و معمولاً با ایستادن یا راه رفتن بدتر می‌شود و با خم شدن به جلو بهتر می‌شود.
- بی حسی، گزگز یا گرفتگی پاها که ممکن است هنگام ایستادن یا راه رفتن بیشتر مشخص شوند.
- ضعف پاها
درمان تنگی کانال نخاعی
درمان تنگی کانال نخاعی به شدت علائم بیمار بستگی دارد.
- داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). اگر مصرف مسکن‌های رایج به اندازه موثر نبود ممکن است مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئید مفید باشد.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می‌تواند تمریناتی را برای کاهش درد به شما آموزش دهد.
- تزریقات استروئیدی: ممکن است ریشه‌های عصبی در نقاط دردناک تحریک شده و متورم شوند. تزریق یک داروی استروئیدی به فضای اطراف عصب تحت فشار می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
- جراحی: جراحی می‌تواند به ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی کمک کند. روش‌های مختلف جراحی می‌تواند شامل: لامینکتومی، لامینوتومی و لامینوپلاستی باشد.
علت کمر درد در زنان
در ادامه به برخی از علل شایع کمر درد در زنان اشاره می‌کنیم:
- چرخه قاعدگی: نوسانات هورمونی حساسیت به درد را افزایش می‌دهند و بر عضلات تاثیر می‌گذارد. در دوران قاعدگی درد زیر شکم به کمر سرایت می‌کند.
- بارداری: در دوران بارداری بدن هورمونی به نام ریلکسین ترشح می‌کند که مفاصل و رباط‌های ناحیه لگن را شل می‌کند تا امکان رشد جنین فراهم شود. تغییرات هورمونی می‌تواند باعث شل شدن رباط‌های پشتیبان در ستون فقرات و همچنین اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک شود. تغییرات هورمونی و فشار وارد شده بر ناحیه کمر توسط یک نوزاد در حال رشد از جمله استخوان دنبالچه از علل اصلی کمر درد در زنان است. افزایش وزن کودک در رحم منجر به تغییراتی در وضعیت بدنی می‌شود که به مفاصل کمر، لگن و پا فشار وارد می‌کند.
- اندومتریوز: اندومتریوز وضعیتی است که در آن سلول‌هایی که شبیه سلول‌های داخلی رحم هستند در خارج از رحم رشد می‌کند. سلول‌ها که مانند بافت آندومتریال عمل می‌کنند ممکن است روی لوله‌های تخمدان یا فالوپ یا سایر نواحی حفره لگن رشد کنند. در طول چرخه قاعدگی سلول‌ها متورم شده و باعث خونریزی می‌شوند. این وضعیت در نهایت باعث کمر درد و سایر علائم دردناک می‌شود.
- PMS (سندرم پیش از قاعدگی): سندرم پیش از قاعدگی ترکیبی از علائمی است که زنان چندین روز تا یک هفته قبل از شروع قاعدگی تجربه می‌کنند. علائم این دوران اغلب شامل کمر درد ناشی از تغییرات هورمونی است. هورمون پروستاگلاندین در طول چرخه قاعدگی ترشح می‌شود تا رحم را برای جاری ساختن خون آماده کند.
- پس از یائسگی: دژنراسیون دیسک بین مهره‌ای به دلیل کاهش سطح استروژن پس از یائسگی تسریع می‌شود.
- بیماری التهابی لگن (PID): بیماری التهابی لگن درواقع عفونت اندام‌های تناسلی زنانه است. این مشکل اغلب زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌های مقاربتی از واژن به رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان پخش می‌شوند.
دلایل دیگر درد کمر
برخی بیماری‌ها می‌توانند منجر به کمر درد شوند که عبارتند از:
- سرطان ستون فقرات: تومور روی ستون فقرات ممکن است به عصب فشار وارد کند و باعث کمر درد شود.
- عفونت ستون فقرات: تب و حساسیت و داغی پشت می‌تواند ناشی از عفونت ستون فقرات باشد.
- سایر عفونت‌ها: بیماری التهابی لگن، عفونت مثانه یا کلیه هم ممکن است منجر به کمر درد شود.
- اختلالات خواب: افراد مبتلا به اختلالات خواب در مقایسه با دیگران بیشتر در معرض کمر درد قرار دارند.
- زونا: عفونتی که که می‌تواند بر اعصاب تاثیر بگذارد و منجر به کمر درد شود و به این بستگی دارد که کدام اعصاب تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
- درد کلیه: درد کلیه در پهلو، پشت، شکم یا کشاله ران احساس می‌شود. درد کلیه اغلب با کمر درد اشتباه گرفته می‌شود.
چه کسانی بیشتر در معرض کمر درد هستند؟
عوامل زیر با افزایش خطر ابتلا به کمر درد مرتبط هستند:
- فعالیت‌های شغلی
- بارداری
- سبک زندگی بی تحرک
- ضعف آمادگی جسمانی
- افزایش سن
- چاقی و اضافه وزن
- سیگار کشیدن
- ورزش یا فعالیت بدنی سنگین به خصوص اگر اشتباه انجام شود.
- عوامل ژنتیکی
کمر درد هم احتمالاً به دلیل عوامل هورمونی در زنان شایع تر از مردان است. استرس، اضطراب و اختلالات خلقی هم با کمر درد مرتبط است.
انواع کمر درد
پزشکان و محققان انواع کمر درد را به روش های زیر توصیف می‌کنند:
- کمر درد حاد به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و معمولاً از چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.
- کمر درد نیمه حاد می‌تواند به طور ناگهانی یا در طول زمان ظاهر شود و 4 تا 12 هفته طول بکشد.
- کمر درد مزمن ممکن است به سرعت یا آهسته ظاهر شود و بیش از 12 هفته طول بکشد.
تشخیص علت کمر درد
برای تشخیص کمر درد باید معاینه فیزیکی انجام شود. در طول معاینه فیزیکی ممکن است پزشک موارد زیر را آزمایش کند:
- توانایی ایستادن و راه رفتن
- دامنه حرکتی ستون فقرات
- رفلکس‌ها
- قدرت پا
- توانایی تشخیص احساس در پاها
اگر بیمار مشکوک به یک بیماری جدی باشد ممکن است پزشک آزمایش‌های دیگری از موارد زیر را تجویز کند:
- آزمایش خون و ادرار را برای بررسی شرایط زمینه‌ای
- اشعه ایکس از ستون فقرات برای نشان دادن انطباق استخوان‌های شما و بررسی شکستگی‌ها
- سی تی اسکن یا اسکن ام آر آی برای ارزیابی دیسک‌ها، عضلات، رباط ها، اعصاب و عروق خونی
- اسکن استخوان برای بررسی ناهنجاری‌های بافت استخوانی
- الکترومیوگرافی (EMG) برای ازمایش سیگنال‌های عصبی
درمان کمر درد
درمان کمر درد بستگی به علت آن دارد. با این حال درمان‌های محافظه کارانه رایجی وجود دارند که بیشتر توسط فیزیوتراپیست انجام می‌شوند که عبارتند از:
دارو
داروهای NSAID مانند ایبوپروفن و تیلنول می‌توانند به طور موقت درد را کاهش دهند. شما می‌توانید از داروهای قوی‌تر هم استفاده کنید. یک پزشک متخصص بسته به علائم شما ممکن شل کننده‌های عضلانی، ضد تشنج یا حتی داروهای ضد افسردگی را برای کمر درد تجویز کند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می‌تواند به همان شیوه برای کمر درد عمل کند. فیزیوتراپی ممکن است در ابتدا سخت و دردناک باشد، اما در مراحل اولیه درد عصبی و مفصلی می‌تواند یک راه حل بسیار موثر برای برخی بیماران باشد. هدف از تمرینات فیزیوتراپی کاهش درد، بازیابی قدرت و افزایش ثبات و عملکرد است.
لیزر درمانی
لیزر درمانی سرد یا لیزر درمانی سطح پایین (LLLT) با کمک طول موج‌های خاص نور برای برهمکنش با بافت استفاده می‌کند و به تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. لیزرهای سرد دستگاه‌های دستی هستند که توسط پزشک استفاده می‌شود و اغلب به اندازه یک چراغ قوه هستند.
هنگامی که سلول‌ها انرژی نور دستگاه لیزر را جذب می‌کنند مجموعه‌ای از رویدادها در سلول آغاز می‌شود که در نهایت منجر به نرمالیزه کردن بافت آسیب دیده، کاهش درد، التهاب، تورم و کاهش کلی روند بهبودی با افزایش متابولیسم داخل سلولی می‌شود.
درمان با امواج شاک ویو
درمان با امواج شاک ویو از امواج صوتی برای انتقال امواج با قدرت بالا استفاده می‌کند تا روند بهبود طبیعی بدن برای شرایط حاد و مزمن را تسریع بخشد. این فناوری واکنش‌های بیولوژیکی مختلفی را ایجاد می‌کند از جمله:
- بافت فیبروتیک را بازسازی و نقاط ماشه‌ای را آزاد می‌کند.
- التهاب مزمن را معکوس می‌کند.
- افزایش اکسید نیتریک (NO)
- فعال کردن سلول‌های بنیادی و فاکتورهای رشد انسانی (رشد سلول‌های جدید)
- افزایش جریان خون، ریز جریان (microcirculation)
- فیبرهای درد را تنظیم می‌کند و باعث ایجاد اثر ضد درد می‌شود.
مطالعات نشان می‌دهد که درمان با امواج شوک خارج از بدن یک مداخله موثر برای درمان درد، ناتوانی و افسردگی در بیماران مبتلا به کمر درد مزمن است.
درمان با تزریق پی آر پی
پی آر پی نوعی روش بازسازی است به این معنی که می‌تواند به بهبودی و رشد مجدد بافت‌های بدن کمک کند. در این روش پس از چرخش، خون خود بیمار در سانتریفیوژ پلاسمای خون با غلظت بالایی از پلاک‌ها به بیمار تزریق می‌شود. این پلاکت‌ها باعث بهبود و رشد بافت می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهد که پی آر پی ممکن است ساختار و عملکرد ستون فقرات را که تحت تاثیر تحلیل دیسک قرار گرفته‌اند را بازیابی کند.
اوزون تراپی
اوزون تراپی فرایندی است که در آن از گاز اکسیژن در حالت ناپایدار O3 به جای شکل پایدارتر O2 برای درمان بیماری استفاده می‌شود. برای کمر درد محققان پیشنهاد می‌دهند که مولکول‌های O3 یک واکنش شیمیایی تولید می‌کنند که ممکن است درد و التهاب را کاهش دهد.
تزریق سلول بنیادی
تزریق درون دیسکی به معنای تزریق دارو به دیسک ستون فقرات است. تزریق سلول‌های بنیادی داخل دیسکال روشی است که پزشک سلول‌های بنیادی را از مغز استخوان فرد که دارای سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) بالایی است برداشت کرده و آنها را به دیسک آسیب دیده ستون فقرات تزریق می‌کند.
تزریق سلول‌های بنیادی درون دیسکی یک درمان ترمیمی است که ممکن است پزشک از آن برای کاهش درد و بازیابی و حفظ ساختار و عملکرد دیسک استفاده کند. تزریق سلول‌های بنیادی ممکن است شرایطی که در آن مغز استخوان آسیب دیده و دیگر نمی‌تواند سلول‌های خونی سالم تولید کند را هم درمان کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مزانشیمی در درمان سلول‌های بنیادی می‌توانند به سرعت بافت آسیب دیده را مجزا و ترمیم کنند. علاوه بر این، آنها تجدید می‌شوند بنابراین با عمل به عنوان یک ضد التهاب روی بافت آسیب دیده برای بهبود ناحیه آسیب دیده و کاهش درد به کار خود ادامه می‌دهند.
پیشگیری از کمر درد
شما نمی‌توانید از کمر درد ناشی از بیماری یا مشکلات ساختاری در ستون فقرات جلوگیری کنید. اما می‌توانید از آسیب‌هایی که باعث کمردرد می‌شوند جلوگیری کنید.
برای کاهش خطر آسیب کمر باید:
- وزن مناسب داشته باشید: اضافه وزن بر مهره‌ها و دیسک ها فشار وارد می‌کند.
- عضلات شکم خود را تقویت کنید: پیلاتس و سایر تمرین‌های ورزشی ماهیچه‌های اصلی را که از ستون فقرات حمایت می‌کنند تقویت می‌کنند.
- اشیاء را به روش صحیح بلند کنید: برای جلوگیری از آسیب، وسایل را به کمک پاها بلند کنید نه پشت.
وسایل سنگین را نزدیک بدن خود نگه دارید. سعی کنید هنگام بلند کردن بالاتنه خود را نچرخانید.
سوالات پر تکرار
چرا کمر درد یک مشکل شایع است؟
کمر معمولاً فقط پنج مهره دارد، یعنی کمتر از مهره‌های گردن و وسط پشت. مهره‌های کمر کارهای سنگینی انجام می‌دهند. کمر جایی است که ستون فقرات را به لگن وصل می‌کند و وزن قسمت بالایی بدن را تحمل می‌کند. این ناحیه تحریک و فشار زیادی را تجربه می‌کند که ممکن است منجر به ساییدگی، پارگی و آسیب شود.
شایع ترین مشکل کمر چیست؟
کشیدگی و رگ به رگ شدن کمر از شایع ترین علت کمر درد است. شما می‌توانید با بلند کردن چیزی که وزن سنگینی دارد یا با نحوه بلند کردن اشتباه به عضلات، تاندون‌ها یا رباط ها آسیب وارد کنید.
علت پارگی دیسک ستون فقرات چیست؟
یک فشار یا آسیب بیش از حد ممکن است باعث فتق دیسک شود. با این حال مواد دیسک به طور طبیعی با افزایش سن تخریب می‌شوند و رباط‌هایی که آن را در جای خود نگه می‌دارند شروع به ضعیف شدن می‌کنند. با پیشرفت این وضعیت یک فشار نسبتاً جزئی یا حرکت پیچشی می‌تواند باعث پارگی دیسک شود.
لغزش مهره چقدر جدی است؟
اسپوندیلولیستزیس یکی از علل شایع کمر درد است، اما خطرناک نیست. درمان‌های زیادی از دارو و فیزیوتراپی گرفته تا جراحی ستون فقرات می‌توانند به درمان این مشکل کمک کنند.
آیا می‌توان با وجود ابتلا به آرتریت کمر به زندگی ادامه داد؟
با وجود اینکه هیچ راهی برای معکوس کردن روند طبیعی پیری وجود ندارد، اما راه هایی برای کنترل موثر آرتریت وجود دارد. فیزیوتراپی یکی از بهترین روش‌های درمانی برای سلامتی طولانی مدت افراد مبتلا به آرتریت است.
سیاتیک کمر چقدر طول می‌کشد؟
سیاتیک معمولاً در عضر 4 تا 6 هفته بهتر می‌شود اما ممکن است مدت بیشتری هم طول بکشد.
علت تنگی کانال نخاعی چیست؟
شایع ترین علت تنگی ستون فقرات تغییرات سایشی و پارگی ناشی از آرتریت در ستون فقرات است. افرادی که موارد شدید تنگی نخاعی را تجربه می‌کنند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. جراحی می‌تواند فضای بیشتری در داخل ستون فقرات ایجاد کند و علائم ناشی از فشار بر نخاع یا اعصاب را کاهش دهد.
