علت اسپاسم یا گرفتگی عضلات و روش‌های درمان متناسب

علت اسپاسم یا گرفتگی عضلات و روش‌های درمان متناسب

اسپاسم عضلات که گرفتگی عضلات هم نامیده می‌شود، عارضه‌ای است که در آن، یک و یا چند عضله به طور غیر ارادی منقبض می‌شوند؛ این عارضه با درد و ناراحتی شدید عضلات همراه است. این گرفتگی غیر‌ارادی عضلات، ممکن است در ماهیچه‌های قسمت‌های مختلف بدن رخ دهد؛ مانند عضلات پاها، دست‌ها، شکم و حتی ماهیچه‌ها‌ی صورت. اسپاسم عضلانی، ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد و یا تا چند ساعت ادامه پیدا کند و می‌تواند خفیف، متوسط و یا شدید باشد. با این که، گرفتگی عضلات، یک عارضه بی خطر است و خود به خود، برطرف می‌شود، اما اگر بطور مکرر دچار اسپاسم‌های طولانی مدت عضلانی بشوید، باید به پزشک مراجعه نمایید، زیرا ممکن است نشانه یک مشکل جدی‌تر باشد. در این مقاله علل اسپاسم عضلات ذکر شده و روش‌های درمانی آن بررسی خواهد شد.

اگر به طور ناگهانی دچار گرفتگی و اسپاسم عضلانی شده‌اید؛ انجام حرکات زیر می‌توانند به شما کمک کنند:
  • در ناحیه گرفتگی عضله، حرکات کششی انجام دهید.
  • محل گرفتگی عضله را با دست یا غلتک ماساژ دهید.
  • بایستید و راه بروید.

علت اسپاسم یا گرفتگی عضلات چیست؟

علت اسپاسم یا گرفتگی عضلات چیست؟

علل اسپاسم عضلانی عبارت‌اند از:

کم آبی بدن

کم آبی بدن، که در اثر مصرف کم آب و مایعات، به وجود می‌آید، باعث ایجاد اختلالاتی در تعادل الکترولیت‌های بدن می‌شود و همین امر احتمال گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهد.

با مصرف مقادیر کافی آب، مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته، می توان کم آبی بدن را درمان کرد. آبرسانی به بدن با خوردن مایعات متعادل، مانند محلول‌های آبرسان خوراکی یا نوشیدنی‌های ورزشی، و در موارد شدیدتر، تزریق وریدی مایعات، از روش‌های درمان کم آبی بدن است. برای رفع کم آبی بدن، درمان علت زمینه‌ای کم آبی بدن، توجه برعلائم آن، مصرف مایعات و استراحت کردن، بسیار مهم است. می‌توان با نوشیدن آب و مایعات، به مقدار کافی و توجه به رنگ ادرار خود، از بروز کم آبی بدن، پیشگیری کرد. اگر کم آبی بدن شدید باشد، فرد نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد.

فعالیت بدنی شدید

انجام تمرینات ورزشی، با شدت بالا، و یا فعالیت‌هایی که باعث می‌شوند عضلات به شدت تحت فشار قرار بگیرند، همچنین فشار آوردن به بدن، بدون در نظر گرفتن زمان استراحت کافی، ممکن است منجر به خسته شدن عضلات و افزایش احتمال اسپاسم و گرفتگی عضلات گردد.

اگر گرفتگی عضلات، در اثر فعالیت بدنی شدید رخ داده باشد، می‌توان آن را با استراحت و ریکاوری، کشش و ماساژ، آبرسانی، متعادل کردن الکترولیت بدن، تمرینات گرم کننده و خنک کننده و مصرف مسکن‌های بدون نسخه، درمان کرد. شما می‌توانید با آبرسانی به بدن، افزایش تدریجی شدت تمرینات یا فعالیت‌های بدنی و استراحت کافی، از این نوع اسپاسم عضلانی پیشگیری نمایید. اگر گرفتگی یا اسپاسم عضلانی شدید و مداوم باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

انجام ندادن حرکات کششی و گرم کننده بدن

اگر قبل از شروع تمرینات ورزشی و یا فعالیت‌های شدید، بدن خود را به اندازه کافی گرم نکنید، احتمال این ‌که عضلات شما دچار گرفتگی و اسپاسم گردد، بیشتر می‌شود. همچنین، انجام ندادن حرکات کششی مناسب، قبل و بعد از ورزش، باعث سفت شدن و افزایش خطر گرفتگی عضلات می‌شود.

برای درمان این نوع گرفتگی عضلات، کارهای زیر را انجام دهید:

  • قبل از انجام فعالیت بدنی، عضلات خود را به تدریج گرم کنید.
  • برای افزایش انعطاف پذیری عضلات، بطور منظم تمرینات کششی انجام دهید.
  • آبرسانی به بدن و حفظ تعادل الکترولیت‌های بدن.
  • شدت تمرینات را به تدریج، افزایش دهید.
  • به عضلات خود فرصت استراحت و ریکاوری مناسب را بدهید.
  • از روش‌های مراقبت از خود، مانند ماساژ و فوم رولینگ، کمک بگیرند.
  • اگر گرفتگی عضلات ادامه پیدا کرد، به پزشک مراجعه نمایید.

استرس

وجود استرس، به طرق مختلفی می‌تواند باعث گرفتگی و اسپاسم عضلانی شود. استرس باعث می‌شود که، تنش عضلانی افزایش پیدا کند، در نحوه تنفس کردن و گردش خون، اختلال ایجاد شود، تعادل الکترولیت‌های بدن را به هم می‌ریزد، موجب فعالیت بیش از حد سیستم عصبی شده و روند استراحت و ریکاوری عضلات را مختل می‌کند.

مدیریت و درمان استرس، نیاز به یک برنامه درمانی جامع و موثر دارد. شما می‌توانید با ایجاد تغییرات در سبک زندگی، تمرین روش‌های کاهش استرس، مدیریت زمان، کمک گرفتن از افراد متخصص برای درمان شناختی-رفتاری، شرکت کردن در فعالیت‌های کاهش استرس، یاد گیری مکانیسم‌های مقابله با اضطراب و ایجاد تعادل بین کار و زندگی خود، تا حد زیادی استرس خود را درمان نمایید. توجه داشته باشید که، شما باید برای پیدا کردن بهترین و مناسب‌ترین روش درمانی استرس و اضطراب که بر روی شخص شما کار کند، از راهنمایی افراد حرفه‌ای و متخصص در این زمینه، استفاده کنید.

خستگی عضلانی

انجام حرکات مداوم و تکراری، بدون این‌ که به عضلات، زمان کافی برای استراحت و ریکاوری داده شود، منجر به خستگی و گرفتگی عضلات می‌گردد. وارد شدن فشار مکرر به این عضلات خسته، باعث آسیب‌ رسیدن به ماهیچه‌ها، کشیدگی، اسپاسم یا گرفتگی عضلانی می‌شود.

می‌توان با استراحت کافی، ریکاوری و مراقبت از عضلات بدن، خستگی عضلانی را درمان کرد. توجه به نکات زیر مفید است:

  • بعد ار فعالیت بدنی، استراحت کنید و اجازه دهید تا عضلات شما بازیابی شوند.
  • برای جلوگیری از کم آبی و خستگی ماهیچه‌ها، آب زیاد بنوشید.
  • برای بازیابی بهترعضلات و بالا رفتن سطح انرژی بدن، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
  • برای افزایش انعطاف پذیری و جلوگیری از سفتی عضلات، تمرینات کششی منظم انجام دهید.
  • شدت تمرینات خود را به تدریج افزایش دهید تا از فشار بیش از حد به عضلات، جلوگیری کنید.
  • از تکنیک‌هایی مانند فوم رولینگ و ماساژ، برای ریکاوری عضلات و کاهش درد استفاده کنید.
  • برای جلوگیری از فشار بیش از حد به یک عضله خاص، فعالیت‌های ورزشی ترکیبی انجام دهید.
  • اگر خستگی عضلانی ادامه پیدا کرد و علائم آن عود کرد، به پزشک مراجعه کنید.

سرما

 هنگام قرار گرفتن درهوای خیلی سرد، بدن، برای تولید گرما، یک مکانیسم محافظتی را فعال می‌کند که باعث انقباض غیرارادی عضلات می‌شود. اگر بدن به اندازه کافی گرم نشود، سرما، ممکن است باعث اسپاسم یا گرفتگی عضلات گردد. این گرفتگی، بیشتر در اندام‌هایی مانند انگشتان دست و پا یا ساق پا، رخ می‌دهد.

کارهای زیر را برای رفع گرفتگی عضلات ناشی از سرما انجام دهید:

  • برای بالا رفتن دمای بدن و آرام شدن عضلات خود، به یک محیط گرم بروید.
  • روی عضله‌ای که دچار اسپاسم شده‌است، یک کمپرس گرم یا پد گرم کننده بگذارید.
  • تمرینات کششی ملایم انجام دهید و عضلات سفت شده را ماساژ دهید.
  • برای افزایش جریان خون و گرم شدن عضلات، فعالیت بدنی سبک انجام دهید.
  • مایعات گرم بنوشید تا بدن شما گرم وهیدراته شود.
  • در هوای سرد، لباس‌های گرم بپوشید تا از عضلات خود در برابر سرما محافظت نمایید.

کمبود ویتامین

ویتامین‌های خاصی در عملکرد صحیح ماهیچه‌ها نقش دارند. مثلا”، ویتامین B1 (تیامین) در پیام رسانی عصبی به عضلات نقش دارد، ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک) برای متابولیسم انرژی مورد نیاز است و ویتامین D به جذب کلسیم کمک می‌کند. کمبود این ویتامین‌ها، درعملکرد عضلات، تأثیر منفی می‌گذارد و احتمال گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهد.

برای درمان گرفتگی عضلات، در اثر کمبود ویتامین، موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • کمبود ویتامین D: برای رفع کمبود این ویتامین، بیشتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید، غذاهای حاوی ویتامین D مصرف کنید و مکمل‌های این ویتامین را طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
  • کمبود ویتامین B12: مکمل‌های خوراکی و یا تزریقی این ویتامین را مصرف کنید و غذاهای غنی از B12 را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
  • کمبود ویتامین E: غذاهای حاوی این ویتامین را بیشتر مصرف کنید و در صورت نیاز مصرف مکمل ویتامین E را نیز در نظر بگیرید.
  • کمبود منیزیم: مصرف غذاهای دارای منیزیوم را افزایش دهید و مکمل‌های حاوی منیزیوم را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
  • کمبود آهن: اگر اکسیژن کافی به ماهیچه‌ها نرسد، در اثر کمبود آهن، ممکن است گرفتگی عضلانی رخ دهد.
  • کمبود کلسیم: غذاهای غنی از کلسیم بخورید و در صورت تجویز پزشک، مکمل‌های کلسیم مصرف کنید.
  • کمبود ویتامین B1 (تیامین): غذاهای غنی از تیامین را در رژیم غذایی خود بگنجانید و مکمل‌های حاوی تیامین مصرف کنید.

عدم تعادل الکترولیت

این عارضه ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

  • عدم تعادل کلسیم: مقدار ناکافی کلسیم یا متعادل نبودن کلسیم در بدن، بر عملکرد عضلات تأثیر منفی می‌گذارد و باعث اسپاسم و گرفتگی عضلات می‌شود.
  • عدم تعادل پتاسیم: سطوح پایین پتاسیم (هیپوکالمی) یا متعادل نبودن پتاسیم در بدن، باعث بروز اختلال در انقباضات و آرام شدن طبیعی عضلات می‌گردد و منجر به اسپاسم عضلات می‌شود.
  • عدم تعادل منیزیم: منیزیم نقش مهمی در عملکرد صحیح عضلات دارد و سطوح پایین منیزیم (هیپومنیزیمی) یا عدم تعادل آن در بدن، باعث اسپاسم و گرفتگی عضلات می‌شود.
  • عدم تعادل سدیم: با این‌که عدم تعادل سدیم نادر است، اما هیپوناترمی شدید (سطح پایین سدیم) ، بر عملکرد عصب و ماهیچه تأثیر منفی می‌گذارد و به طور بالقوه، باعث گرفتگی عضلات می‌شود.

برای درمان گرفتگی عضلات، در اثر عدم تعادل الکترولیت‌ها کارهای زیر را انجام دهید:

  • آب و نوشیدنی‌های غنی از الکترولیت بنوشید تا هیدراته بمانید.
  • غذاهای غنی از الکترولیت، مانند پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم مصرف کنید.
  • برای حفظ تعادل الکترولیت‌های بدن، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
  • از تعریق زیاد و گرمازدگی، جلوگیری کنید.
  • در صورت لزوم ، دارو و مکمل‌ مصرف کنید.
  • اگر گرفتگی عضله شما، ادامه پیدا کرد و یا شدیدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.

دوره قاعدگی

بعضی از بانوان در دوران قاعدگی خود، دچار گرفتگی و اسپاسم عضلانی می‌شوند. در هنگام قاعدگی، رحم منقبض می‌شود تا پوشش داخلی خود را دفع نماید؛ در نتیجه این انقباضات، دردهای قاعدگی یا دیسمنوره ایجاد می‌شود. این گرفتگی‌ها ممکن است به قسمت پایین شکم و پشت و همچنین، بر عضلات ناحیه لگن نیز تأثیر بگذارند. موادی به نام پروستاگلاندین‌ها، که شبیه هورمون‌ها هستند و در طول قاعدگی ترشح می‌شوند، می‌توانند باعث انقباض شدید رحم و افزایش درد و گرفتگی عضلات شوند.

برای درمان گرفتگی عضلات ناشی از قاعدگی موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • برای تسکین درد، از مسکن‌های بدون نسخه مصرف کنید.
  • برای شل شدن عضلات، به آن‌ها گرما دهید.
  • ورزش‌های ملایمی مانند پیاده روی یا یوگا، انجام دهید.
  • تکنیک‌های آرام سازی بدن را برای کاهش تنش عضلانی تمرین کنید.
  • یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از کلسیم، منیزیم و پتاسیم، داشته باشید.
  • با نوشیدن آب زیاد هیدراته بمانید.
  • از روش‌های مدیریت هورمون‌های بدن، برای جلوگیری از گرفتگی شدید عضلات، کمک بگیرید.
  • درمان‌های جایگزین، مانند طب سوزنی یا ماساژ را امتحان کنید.

بارداری

بارداری، در بعضی بانوان، باعث گرفتگی یا اسپاسم عضلانی می‌شود. اسپاسم عضلات، در دوران بارداری بسیار شایع است، به ویژه در ساق پاها. این گرفتگی‌ها ممکن است خفیف یا شدید باشد و معمولا” در سه ماهه دوم و سوم بارداری رخ می‌دهد.

برای درمان گرفتگی عضلات ناشی از بارداری کارهای زیر را انجام دهید:

  • ورزش‌های ملایمی مانند پیاده روی و حرکات کششی ساده انجام دهید.
  • عضلات اسپاسم شده را ماساژ دهید یا از یک ماساژ دهنده حرفه‌ای بارداری کمک بگیرید.
  • برای شل شدن عضلات، از گرما یا سرما درمانی استفاده کنید.
  • با نوشیدن آب کافی هیدراته بمانید.
  • در صورت تائید پزشک، مکمل‌های منیزیم مصرف کنید.
  • خواب خود را تنظیم کنید و کفش‌های طبی بپوشید.
  • در صورت امکان، در کلاس‌های ورزشی و یا یوگای قبل از زایمان، شرکت کنید.
  • در صورت ادامه پیدا کردن و یا بدتر شدن گرفتگی، با پزشک مشورت کنید.

فشرده شدن یا آسیب رسیدن به عصب

 فشرده شدن یا آسیب رسیدن به اعصابی که عملکرد عضلات را کنترل می‌کنند، باعث اسپاسم یا گرفتگی عضلات می‌شود. فشرده شدن عصب، گیر افتادن عصب (مانند سندرم تونل کارپال) یا آسیب‌های عصبی، ممکن است ارتباط طبیعی بین اعصاب و عضلات را دچار اختلال کند و باعث انقباضات غیرارادی عضلات شود.

برای درمان گرفتگی عضلات ناشی از فشردگی یا آسیب عصبی به موارد زیر توجه نمایید:

  • استراحت کنید و از انجام فعالیت‌های تشدید کننده خودداری نمایید.
  • برای تقویت عضلات و کم کردن فشار روی عصب، از فیزیوتراپی کمک بگیرید.
  • طبق دستور پزشک، داروهای مسکن مصرف کنید.
  • تزریقات و یا قطع کننده‌های پیام عصبی را برای کاهش التهاب در نظر بگیرید.
  • از آتل یا بریس، برای حرکت نکردن و حمایت از عضله آسیب دیده استفاده کنید.
  • برای کاهش درد و گرفتگی عضلات، از گرما یا سرما درمانی کمک بگیرید.
  • درمان‌های جایگزین، مانند طب سوزنی یا ماساژ را امتحان کنید.
  • در موارد شدید، ممکن است جراحی ضروری باشد.

داروها

 بعضی از داروها، دارای عوارض جانبی بالقوه‌ای هستند که اسپاسم عضلانی را نیز شامل می‌شود. دیورتیک‌ها‌، که برای درمان فشار خون بالا یا احتباس مایعات در بدن، تجویز می‌شوند، ممکن است منجر به عدم تعادل الکترولیت‌های بدن شوند. استاتین‌ها، که برای کاهش کلسترول تجویز می‌شوند، در بعضی افراد، عوارض جانبی ایجاد می‌کنند که با اسپاسم عضلات همراه است. همچنین، داروهای دیگری که برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند نیز ممکن است باعث گرفتگی عضلات شوند.

برای درمان گرفتگی عضلات ناشی از اثرات داروها موارد زیر را رعایت نمایید:

  • با پزشک خود، در مورد تنظیم یا قطع داروی مورد نظر، مشورت کنید.
  • برای جلوگیری از گرفتگی عضلات، هیدراته بمانید.
  • از طریق رژیم غذایی یا مصرف مکمل‌ها، سطح الکترولیت‌های بدن خود را متعادل کنید.
  • تمرینات کششی و ماساژ ملایم، تسکین دهنده هستند.
  • از گرما یا سرما درمانی برای شل کردن عضلات و کاهش التهاب، کمک بگیرید.
  • برای افزایش گردش خون و آرام شدن عضلات، تمرینات ورزشی ملایم، انجام دهید.
  • مسکن‌های موضعی را، برای تسکین موقت درد، اعمال کنید.
  • اگر گرفتگی عضلات، ادامه پیدا کرد، از یک پزشک، برای ارزیابی بیشتر کمک بگیرید.

بیماری‌ها

بعضی از بیماری‌ها، خطر گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهند.

  • بیماری شریان محیطی، که جریان خون در اندام‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ممکن است منجر به گرفتگی عضلات در هنگام ورزش کردن بشود.
  • بیماری دیابت، باعث آسیب عصبی (نوروپاتی) می‌شود و می‌تواند منجر به گرفتگی عضلات شود.
  • بیماری‌های کلیوی و بیماری‌های کبدی، تعادل الکترولیت‌های بدن را مختل می‌نماید؛ همچنین کم کاری تیروئید، ممکن است بر عملکرد ماهیچه‌ها تأثیر بگذارد و باعث اسپاسم عضلات شود.
  • همچنین اسپاسم و گرفتگی عضلات، یکی از عوارض جانبی در اختلالات عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) می‌باشد.

نحوه درمان، به بیماری خاصی که باعث ضعف عضلانی شده است، بستگی دارد.

چه عضلاتی بیشتر در گیر اسپاسم و گرفتگی می‌شود؟

اسپاسم عضلانی، ممکن است در ماهیچه‌های مختلف بدن رخ دهد، اما بعضی از عضلات، بیشتر از سایرین دچار گرفتگی می‌شوند مانند:

۱ـ عضلات ساق پا

۲ـ همسترینگ

۳ـ عضلات چهار سر ران.

۴ـ عضلات گردن

۵ـ عضلات پشت

۶ـ عضلات دست و پا

اسپاسم یا گرفتگی عضلات در چه افرادی شایع‌تر است؟

عواملی که خطر گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهند عبارتند از:

  • سن.به دلیل این‌ که افراد سالمند توده عضلانی خود را از دست می‌دهند، ماهیچه‌ها دیگر قادر نیستند به سختی کار کنند و بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرند.
  • عرق کردن شدید.ورزشکارانی که هنگام ورزش کردن، در هوای گرم، زیاد عرق می‌کنند و خسته می‌شوند، اغلب دچار گرفتگی عضلات می‌شوند.
  • وزن.اضافه وزن، خطر گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهد.
  • افرادی که مبتلا به بیماری شریان محیطی هستند، معمولا در هنگام شب، دچار گرفتگی عضلات پا می‌شوند. عوامل خطر این بیماری، مانند سکته مغزی و حمله قلبی است یعنی : فشار خون بالا، کلسترول بالا، ابتلا به دیابت و سیگار کشیدن.

چه موقع به پزشک مراجعه کنم؟

گرفتگی عضلات، معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و معمولاً به مراقبت‌های پزشکی نیاز ندارد. با این وجود، برای گرفتگی‌های که در زیر ذکر می‌شود، به یک پزشک مراجعه کنید:

  • اگر ناراحتی و درد شدید ایجاد نماید
  • اگر با تورم پا، قرمزی یا تغییرات پوستی همراه باشد.
  • اگر با ضعف و آتروفی عضلانی همراه باشد
  • اگر گرفتگی عضله با علائم دیگر همراه باشد
  • اگر دائم برای شما رخ می‌دهد.
  • اگر گرفتگی با مراقبت و استراحت، بهتر نشود.

علت اسپاسم یا گرفتگی عضلات چگونه تشخیص داده می‌شود؟

یک پزشک یا متخصص طب فیزیکی باید علاوه بر سوابق پزشکی و داروهای مصرفی شما، اطلاعات زیر را در مورد بیماری شما به دست آورد:

  • درد تا چه حد شدید است.
  • اسپاسم عضلانی شما چه زمانی اتفاق می‌افتد (مثلاً در شب؟ یا بعد از ورزش؟)
  • گرفتگی‌های عضلانی چقدر طول می‌کشد.
  • اسپاسم عضلانی چه حسی دارد.
  • چه زمانی اسپاسم عضلانی شما رخ داد.
  • علائم دیگری که شما تجربه می‌کنید.

آیا می‌توان از اسپاسم یا گرفتگی عضلات پیشگیری کرد؟

پیشگیری کردن از اسپاسم عضلانی مشکل است، زیرا آن‌ها، غیرقابل پیش بینی هستند و ممکن است در هر زمانی رخ دهند. گاهی گرفتگی عضلات در اثرعواملی رخ می‌دهند که نمی‌توانید از آنها اجتناب کنید، مانند سن شما. با این وجود، روش‌هایی وجود دارد که ممکن است برای رفع عوامل خطر‌زا و جلوگیری از اسپاسم عضلانی مفید باشند:

  • به طور منظم، تمرینات انعطاف پذیری عضلات را انجام دهید.
  • تلاش کنید تا تناسب اندام داشته باشید.
  • عضلات خود را به طور منظم کشش دهید: مخصوصاً کسانی باید این کار را انجام دهند که بیشتر مستعد اسپاسم عضلانی هستند.
  • مایعات زیادی بنوشید: به جای مصرف الکل و کافئین، آب بنوشید.
  • از ورزش کردن در هوای گرم، خودداری کنید.
  • کفش‌های مناسب بپوشید.
  • وزن خود را در محدوده مناسب خود نگه دارید: قبل از خواب، تمرینات ورزشی ملایم انجام دهید تا مانع گرفتگی عضلات پا در هنگام شب شوید.
  • از مصرف داروهایی که، عوارض جانبی آن‌ها، باعث اسپاسم عضلانی می‌شود خودداری کنید.
  •  اگر به پشت می‌خوابید: برای جلوگیری از گرفتگی پا، از بالش استفاده کنید تا انگشتان پای شما را به سمت بالا نگه دارد. اگر روی سینه می‌خوابید، پاهای خود را از انتهای تخت آویزان کنید.
  • قبل از خوابیدن عضلات خود را کشش دهید. هنگام خواب، ملحفه و پتو را به دور پاهای خود نپیچید.

سوالات متداول

در صورت ابتلا به اسپاسم عضلانی چه چیزی را باید انتظار داشته باشم؟

اسپاسم عضلانی ممکن است شدیدتر شود و با با رفتن سن، بیشتر رخ دهد. حتما” از روش‌های پیشگیری و درمان، برای مدیریت اسپاسم عضلانی استفاده کنید.

اسپاسم عضلانی چقدر شایع است؟

اسپاسم عضلانی (گرفتگی عضلات) بسیار شایع است و ممکن است برای هر کسی رخ دهد.

اسپاسم عضلانی چقدر طول می‌کشد؟

اسپاسم عضلانی ممکن است فقط چند ثانیه طول بکشد و یا تا ۱۵ دقیقه یا بیشتر، ادامه پیدا کند. در این زمان، ممکن است اسپاسم‌های عضلانی متعددی رخ دهد و در نهایت برطرف شود.

کدام عضلات بیشتر دچار اسپاسم یا گرفتگی می‌شوند؟

 اسپاسم یا گرفتگی عضلانی معمولاً در عضلات ساق پا، ران‌ها، دست‌ها، بازوها و شکم رخ می‌دهد.

آیا این طبیعی است که هر روز دچار گرفتگی عضله بشویم؟

 اگر مکرراً دچار گرفتگی عضلانی می‌شوید، و به‌ ویژه اگر علائمی مانند ضعف عضله را نیز دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

آیا ایجاد تغییرات در رژیم غذایی می‌تواند به کاهش اسپاسم یا گرفتگی عضلات کمک کند؟

 دریافت مقدار کافی مایعات، الکترولیت‌ها و مواد مغذی مانند منیزیم و کلسیم از طریق یک رژیم غذایی متعادل، می‌تواند به کاهش خطر اسپاسم یا گرفتگی عضلات کمک کند.

آیا می‌توان از اسپاسم یا گرفتگی عضلات در هنگام خواب جلوگیری کرد؟

 برای جلوگیری از اسپاسم عضلانی یا گرفتگی عضلات در هنگام خواب، می‌توانید قبل از خواب حرکات کششی انجام دهید، در طول روز، آب زیاد بنوشید و در یک وضعیت راحت بخوابید.

تفاوت بین اسپاسم عضلانی و انقباض عضلانی چیست؟

انقباض عضلانی یک انقباض کوتاه است که ممکن است مکررا اتفاق بیفتد، که می‌تواند باعث ناراحتی شود اما معمولاً دردی ایجاد نمی‌کند. اسپاسم عضلانی، یک انقباض طولانی مدت است که باعث ایجاد درد می‌شود.

آیا گرفتگی عضلات ممکن است به عضلات آسیب برساند؟

گرفتگی عضلات یک عارضه شایع است و با این‌که ممکن است بسیار دردناک باشند، اما آسیبی به عضلات نمی‌رساند.

دکتر حمیده دهقانی
دکتر حمیده دهقانی

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و نوار عصب - عضله

-فارغ التحصیل پزشک عمومی سال ۹۲ از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و ورودی تخصص طب فیزیکی و توانبخشی سال ۹۴
-فارغ التحصیل تخصص در سال ۹۷ از دانشگاه علوم پزشکی ارتش

بیشتر بدانید
دکتر حمیده دهقانی
دکتر حمیده دهقانی

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و نوار عصب - عضله

-فارغ التحصیل پزشک عمومی سال ۹۲ از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و ورودی تخصص طب فیزیکی و توانبخشی سال ۹۴
-فارغ التحصیل تخصص در سال ۹۷ از دانشگاه علوم پزشکی ارتش

بیشتر بدانید

مقالات مرتبط

تماس با کلینیک