استئوآرتریت یکی از انواع رایج آرتروز است که معمولا مفاصل دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این بیماری باعث درد و سفتی در محل مفاصل شده و دامنه حرکتی را محدود می‌کند. آرتروز دست در زنان متداول‌تر بوده و با افزایش سن، شدت می‌یابد. این بیماری می‌تواند فعالیت‌های روزانه را تحت تاثیر قرار دهد. برای تشخیص دقیق این بیماری به ترکیبی از معاینه فیزیکی و تصویربرداری نیاز است. روش‌های درمانی مانند، درمان‌های دارویی و غیر دارویی و در موارد شدید‌تر، جراحی؛ برای درمان آرتروز دست به کار برده می‌شوند.
آرتروز مچ دست چیست؟
آرتروز دست (OA) یک بیماری شایع دژنراتیو مفصلی بوده و معمولا مفاصل کوچک دست و انگشتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مفاصل در محل اتصال استخوان‌ها به یکدیگر قرار دارند و برای اینکه بتوانند راحت‌تر حرکت کنند با یک لایه غضروف پوشانده شده‌اند. در آرتروز، غضروف تحلیل رفته و نازک می‌شود، در نتیجه سطح مفصل زبر و ناهموار می‌شود و ممکن است فرد در حین حرکت دچار درد شود. همچنین این عارضه ممکن است به ایجاد زوائد سفت و محکم به نام گرههای هبردن یا بوچارد شود. این زوائد در اثر رشد خارهای استخوانی به نام استئوفیت ایجاد می‌شوند. این تغییرات باعث ایجاد اختلال در عملکرد مفاصل شده و درد و ناراحتی به همراه می‌آورند.
آرتروز دست در کدام قسمت‌ها رخ می‌دهد؟
معمولا در آرتروز دست، انگشتان اشاره، وسط و شست بیشتر درگیر می‌شوند. در بسیاری از موارد، دستی که فرد بیشتر از آن استفاده می‌کند، بیشتر تحت تاثیر بیماری قرار می‌گیرد.
آرتروز دست در انگشتان، معمولا در مفصل‌های بند اول و دوم انگشت اتفاق می‌افتد. معمولا آرتروز مفصل بزرگ انگشت که انگشت را به پنجه متصل می‌کند، کمتر دیده می‌شود.
البته ممکن است مفصل انتهای انگشت شست هم دچار آرتروز شود. در بعضی از موارد مفصل مچ دست هم درگیر می‌شود.
علائم
در آرتروز دست، علاوه‌بر از بین رفتن غضروف‌ها، خارهای استخوانی هم ایجاد می‌شوند. ایجاد خارهای استخوانی در اطراف یا داخل مفاصل باعث افزایش درد و سختی مفصل می‌شوند. با شدید شدن آرتروز دست، ممکن است انجام فعالیت‌های روزانه دشوار شود و حتی شکل مفاصل دست تغییر کند.
علائم آرتروز دست عبارتند از:
- درد: در ابتدا بیماری درد گاهی ایجاد شده و بعد از بین می‌رود. این درد در صورت استفاده از دست شدید شده و با استراحت بهبود می‌یابد. درد و سفتی مفاصل در هنگام صبح طبیعی است. در صورت پیشرفت آرتروز دست، درد دائمی شده و از یک درد مبهم به دردی شدید تبدیل می‌شود. این درد تا حدی شدید است که ممکن است شما را از خواب بیدار کند.
- سفتی مفاصل و کاهش دامنه حرکتی: با پیشرفت آرتروز دست، ممکن است فرد توانایی باز و بسته کردن انگشتان خود را از دست بدهد.
- کرپیتوس: زمانی که سطوح آسیب دیده مفاصل به یکدیگر ساییده می‌شوند، فرد احساسی شبیه به ترک خوردن را در مفصل مفاصل تجربه می‌کند.
- تورم: ممکن است در صورت تحرک مداوم، به دلیل آسیب دیدن مفاصل و بافت‌های اطراف آن‌ها، تورم و قرمزی ایجاد شود.
- ایجاد ندول‌ها: ممکن است توده‌های استخوانی در مفصل میانی انگشت (گرههای بوچارد) یا در مفصل نزدیک نوک انگشت (گرههای هبردن) ایجاد شوند.
- بدشکلی مفصل: تغییرات استخوانی و از بین رفتن غضروف‌ها باعث شل و ناپایدار شدن رباط‌ها شده و در نتیجه مفاصل بزرگ و متورم می‌شوند؛ این حالت باعث بدشکلی دست‌ها و انگشتان می‌شود.
- ضعف: درد مفاصل، کاهش دامنه حرکتی و تغییر شکل مفاصل باعث ضعف دست‌ها می‌شوند. در نتیجه انجام فعالیت‌هایی که در گذشته آسان بودند، مانند باز کردن در شیشه یا روشن کردن ماشین، ممکن است دشوار شوند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر درد مداوم، محدودیت تحرک، تورم یا التهاب، ایجاد گرههای هبردن یا بوچارد، بدشکلی مفاصل، بر انجام فعالیت‌های روزانه شما تاثیر می‌گذارد؛ حتما به پزشک مراجعه کنید. متخصص طب فیزیکی می‌تواند آرتروز دست را تشخیص داده، راه‌های درمان را به شما معرفی کند و به تمام سوالات شما پاسخ دهد.
علت
علت دقیق آرتروز دست هنوز مشخص نیست. این عارضه معمولا در اثر ساییده شدن مفاصل در مرور زمان ایجاد می‌شود. اما عوامل زیادی وجود دارند که می‌توانند باعث پیشرفت این بیماری شوند. در ادامه به برخی از این عوامل پرداخته می‌شود:
- سن: هر چه سن بیشتر باشد، احتمال ابتلا به آرتروز دست بیشتر می‌شود.
- جنسیت: زنان بیشتر از مردان به آرتروز دست مبتلا می‌شوند.
- نژاد: سفیدپوستان بیشتر از سیاه‌پوستان به آرتروز دست دچار می‌شوند.
- وزن: افراد چاق بیشتر از افراد لاغر به آرتروز دست مبتلا می‌شوند.
- ژنتیک: بعضی از افراد به دلیل داشتن ژن آرتروز در سنین کمتری به آرتروز دست دچار می‌شوند.
- آسیب: حتی اگر مفصل آسیب دیده به خوبی درمان شود، باز هم احتمال ابتلا به آرتروز در آینده وجود دارد. شکستگی‌ها و دررفتگی‌ها از جمله آسیب‌هایی هستند که معمولا به آرتروز منجر می‌شوند.
- مشکلات مفصلی: عفونت مفاصل، استفاده بیش از حد از مفاصل، ضعیف بودن رباط‌ها و… هم می‌توانند به آرتروز دست و مچ دست منجر شوند.
تشخیص
معمولا پزشکان بدون نیاز به آزمایش و از طریق معاینه، مشاهده علائم و بررسی سابقه پزشکی آرتروز دست را تشخیص می‌دهند. تصویربرداری با اشعه ایکس به خوبی تغییرات ایجاد شده در مفاصل را به تصویر می‌کشد، اما معمولا برای تشخیص آرتروز ضروری نیست. اگر بین انواع آرتریت شک و تردیدی وجود دارد، می‌توان با انجام آزمایش خون نوع بیماری را با دقت تعیین کرد.
شرح حال از بیمار
متخصص طب فیزیک، درباره مواردی مانند، درد مفاصل، زمان شروع درد، شدت درد، عواملی که باعث بهبود درد می‌شوند و عواملی که باعث بدتر شدن درد می‌شوند؛ از بیمار سوال می‌پرسد. همچنین ممکن است پزشک درباره سابقه خانوادگی و یا سبک زندگی هم سوالاتی را از شما بپرسد. باید به تمام سوالات پزشک به طور کامل، دقیق و صادقانه جواب دهید، زیرا پاسخ‌های شما کمک زیادی به تشخیص بیماری و انتخاب بهترین روش روش درمان می‌کند.
معاینه فیزیکی
در طی معاینه، پزشک مفاصل دست و انگشتان را از نظر علائمی مانند، تورم و التهاب، بدشکلی و میزان دامنه حرکتی، بررسی می‌کند. پزشکان ظاهر دست‌ها، دامنه حرکتی، قدرت دست‌ها در گرفتن اجسام را بررسی کرده و نیز مفاصل را از نظر وجود ندول هم معاینه می‌کنند. این معاینات به تشخیص آرتروز دست، تعیین شدت بیماری و تاثیری که بر عملکرد دست می‌گذارد؛ کمک می‌کنند.
آزمایش‌های تصویربرداری
ممکن است در برخی از موارد بری بررسی دقیق‌تر وضعیت مفاصل به تصویربرداری نیاز باشد. تصویربرداری با اشعه ایکس معمولا برای تصویربرداری از استخوان‌ها و مفاصل به کار برده می‌شود و می‌تواند به شناسایی آسیب‌های مفصلی، تنگ شدن کانال مفصلی، خارهای استخوانی یا کیست‌های مفصلی کمک کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اولتراسوند ممکن است در شرایط خاصی برای ارزیابی بافت‌های نرم مانند رباط‌ها، تاندون‌ها و غضروف‌ها استفاده شود.
تشخیص‌های افتراقی
آرتروز دست گاهی اوقات علائم مشابهی با برخی دیگر از بیماری‌ها مثل روماتیسم مفصلی و نقرس دارد.
برای رد سایر احتمالات، معمولا پزشکان آزمایش خون و آزمایش مایع مفصلی را برای ارزیابی میزان التهاب و یا وجود کریستال تجویز می‌کنند.
روش‌های درمان آرتروز دست
آرتروز دست هیچ درمانی ندارد، اما یکسری روش‌ها هستند که شما می‌توانید با استفاده از آن‌ها علائم بیماری را کاهش دهید و تاثیرات بیماری را در زندگی خود محدود کنید.
اهداف اصلی درمان عبارتند از:
- کاهش درد و سفتی مفاصل
- بهبود تحرک و عملکرد مفاصل
- افزایش کیفیت زندگی
درمان‌های اولیه
آرتروز دست باعث کاهش توانایی‌ها و عملکرد دست شده و انجام کارهای روزانه را دشوار می‌کند. در ادامه به چند روش پرداخته می‌شود که می‌توانید با استفاده از آن‌ها عملکرد مفاصل را بهبود ببخشید و کارهای خود را ساده‌تر انجام دهید.
- به صورت متناوب به دست‌های خود استراحت دهید: به میزان کافی به مفاصل و تاندون‌های دست خود استراحت دهید. به طور مثال افرادی که تایپ می‌کنند؛ باید به طور منظم به دستان خود استراحت دهند، این افراد می‌توانند کار خود را به چند بخش تقسیم کنند و در هر نوبت بیش از ۲ الی ۳ ساعت کار نکنند.
- گرما درمانی: گرما درمانی و استفاده از کمپرس گرم برای التیام مفاصل آسیب دیده مفید است. با اعمال گرما، مایع سینوویال گرم شده و روی سطح مفاصل روان می‌شود، در نتیجه سفتی مفاصل کاهش یافته و انعطاف‌پذیری افزایش می‌یابد.
- داروهای مکمل: برخی از رایج‌ترین مکمل‌های مفید برای آرتروز عبارتند از: زردچوبه (کورکومین)، زنجبیل، اسیدهای چرب امگا ۳، گلوکزامین و کندرویتین سولفات. داروهای مکمل ممکن است در برخی از افراد به تسکین درد و کاهش علائمی مثل سفتی مفاصل کمک کنند.
بریس و آتل
آتل‌ها یا بریس‌ها از مفصل آسیب‌دیده حمایت و محافظت می‌کنند، بدشکلی را کاهش می‌دهند، ثبات مفصل را افزایش می‌دهند و باعث وضعیت مفاصل را بهبود می‌بخشند.
پزشک متخصص درباره نوع بریس، نحوه و مدت زمان استفاده از آن با شما صحبت می‌کند. (استفاده بیش از حد از بریس یا آتل باعث ضعف عضلانی می‌شود).
درمان‌های دارویی
می‌توان از دارو‌هایی برای کاهش درد و سفتی مفاصل ناشی از آرتروز، استفاده کرد اما این داروها، بیماری را درمان نمی‌کنند. با استفاده از داروهای مناسب و به کار بردن روش‌های ذکر شده در بالا، می‌توانید به طور قابل توجهی وضعیت خود را بهبود دهید.
برخی از داروها که ممکن است برای شما تجویز شوند، عبارتند از:
کرم‌ها و ژل‌های دارای داروهای ضد التهابی غیر استروئید
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به صورت ژل یا کرم و یا به شکل قرص و کپسول در دسترس هستند. استفاده موضعی از ژل‌ها و کرم‌های ضدالتهاب غیر استروئیدی، بسیار مفید هستند و توصیه می‌شود حتما از آن‌ها استفاده کنید. ژل‌های حاوی ایبوپروفن یا دیکلوفناک به طور گسترده در داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها در دسترس هستند، اما سایرین انواع آن‌ها مانند کتوپروفن با نسخه قابل دریافت هستند.
کرم کپسایسین
در مواردی که ژل‌ها نتوانند درد را کاهش دهند، استفاده می‌شوند. این کرم از گیاه فلفل تهیه می‌شود و فقط با نسخه در دسترس است.
قرص و کپسول داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
مصرف یک دوره کوتاه از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن، می‌توان به میزان قابل توجهی به کاهش درد و التهاب کمک کند. ایبوپروفن در داروخانه‌ها موجود است. سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی که دوز بالایی دارند، فقط با نسخه در دسترس هستند.
داروهای مسکن
داروهای مسکن ساده مثل پاراستامول هم ممکن است مفید باشند. در صورت نیاز، ممکن است پزشک به طور کوتاه مدت برای شما مسکن‌های قوی‌تری را تجویز کند.
درمان‌های تزریقی
اگر سایر روش‌های درمانی و داروها در بهبود آرتروز دست موثر نباشند از درمان‌های تزریقی استفاده می‌شود.
- تزریق استروئید: ممکن است به طور موقت درد را تسکین دهد. البته استروئید‌ها نباید به طور مکرر و طولانی مدت تزریق شوند، چون باعث ضعف تاندون‌ها رباط‌ها می‌شوند.
- ویسکومپلنتیشن: یک روش درمانی است که در آن ماده چسبناک به نام هیالورونیک اسید به مفاصل تزریق می شود، این ماده به دلیل خاصیت روان کننده‌ای که دارد باعث کاهش اصطکاک مفاصل شده و درد را کاهش می‌دهد. ویسکومپلنتیشن جز روش‌های رایج درمان آرتروز دست نیست، اما گاهی اوقات از آن استفاده می‌شود، به خصوص اگر آرتروز مفصل پایینی انگشت شست را درگیر کرده باشد.
- تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP): یک روش درمان ترمیمی است. این روش باعث کاهش درد، بهبود عملکرد دست و ترمیم بافت‌های آسیب دیده می‌شود. امروزه تزریق پی‌آر‌پی برای درمان آرتروز دست بسیار رایج است.
تمرین‌های فیزیوتراپی
فیزیوتراپی شامل انجام یکسری حرکات، تمرینات و تکنیک‌ها است که به کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و افزایش دامنه حرکتی کمک می‌کند. در زمینه آتروز دست، فیزیوتراپی ممکن است شامل تمریناتی برای تقویت عضلات اطراف مفاصل آسیب‌دیده، تمرینات مربوط به دامنه حرکتی برای بهبود انعطاف پذیری مفاصل و تکنیک‌هایی برای مدیریت درد و تورم باشد.
ممکن است متخصص طب فیزیکی به شما توصیه کند که تمرینات زیر را چند با در روز انجام دهید:
خم کردن بند انگشت
دستان و انگشتان خود را صاف و در نزدیک خود نگه دارید. مفاصل میانی انگشتان خود را خم کنید. بند انگشتان خود را صاف نگه دارید.
با یک حرکت آهسته و روان، دست خود را به حالت اولیه برگردانید. این تمرین را پنج بار برای هر دست انجام دهید.
کشش مشت
دست و انگشتان خود را به سمت جلو ببرید. ساعد و مچ دست خود را روی یک سطح صاف قرار دهید. انگشتان خود را به آرامی مشت کنید. انگشت شست خود را دور قسمت بیرونی انگشتان قرار دهید. به دست خود فشار وارد نکنید.
با یک حرکت آهسته و روان، دست خود را به حالت اولیه برگردانید. این تمرین را ۱۰ بار برای هر دست تکرار کنید.
تثبیت انگشت شست
دستان و انگشتان خود را صاف و در نزدیک خود نگه دارید. انگشتان خود را به آرامی خم کنید، مثل زمانی که یک بطری را در دست می‌گیرید.
با یک حرکت آهسته و روان، دست خود را به حالت اولیه برگردانید. تمرین را پنج بار برای هر دست تکرار کنید.
لمس نوک انگشت
دستان و انگشتان خود را صاف و در نزدیک خود نگه دارید. با انگشت شست نوک تمام انگشتان را لمس کنید.
با یک حرکت آهسته و روان، انگشت اشاره خود را به انگشت شست خود بچسبانید. پنج ثانیه نگه دارید، سپس انگشت اشاره خود را بردارید. با انگشتان وسط، حلقه و کوچک، این حرکت را تکرار کنید. این تمرین را پنج بار با هر دست تکرار کنید.
راه رفتن انگشت
دست خود را روی یک سطح صاف قرار دهید به طوری که کف دست به سمت پایین قرار بگیرد. انگشت شست خود را از انگشتان خود دور کنید.
با انگشت اشاره خود شروع کنید. انگشت اشاره را بالا برده و به سمت انگشت شست حرکت دهید. سپس انگشتان میانی، حلقه و کوچک خود را یکی یکی به سمت بالا و به سمت شست حرکت دهید. این تمرین را پنج بار با هر دست تکرار کنید.
الکتروتراپی (TENS)
الکتروتراپی یک درمان غیر تهاجمی برای آرتروز دست است که در آن از یک دستگاه کوچک و قابل حمل که جریان با ولتاژ پایین را به ناحیه آسیب دیده منتقل می‌کند، استفاده می‌شود. الکترود‌ها روی پوست و نزدیک به مفصل آسیب‌دیده قرار می‌گیرند و واحد TENS پالس‌های الکتریکی را منتشر می‌کند که اعصاب ناحیه تحریک شوند. این تحریک به جلوگیری از رسیدن سیگنال‌های درد به مغز کمک می‌کند و باعث تسکین موقت درد می‌شود. تصور می‌شود که الکتروتراپی باعث ترشح اندورفین شده که مسکن طبیعی بدن است. این روش گردش خون را بهبود بخشیده و تنش عضلانی را کاهش می‌دهد در نتیجه باعث کاهش درد و ناراحتی می‌شود. الکتروتراپی بک روش بی‌خطر بوده و همراه با سایر روش‌های درمانی آرتروز قابل استفاده است.
لیزرتراپی
لیزر درمانی سطح پایین یکی از روش‌های درمان آرتروز دست است. در این روش از لیزرهای کم شدت یا LED (دیودهای ساطع کننده نور) استفاده می‌شود. این نوع لیزر، طول موج‌های خاصی از نور را بر روی ناحیه آسیب دیده ساطع می‌کند. هنگامی که نور با بافت‌ها تعامل می‌کند، فعالیت سلولی را تحریک کرده و باعث بهبودی می‌شود. اعتقاد بر این است که لیزر درمانی مزایای زیادی برای آرتروز دست دارد، از جمله کاهش درد، التهاب و سفتی، و همچنین بهبود دامنه حرکتی. همچنین این روش باعث تولید کلاژن می‌شود، کلاژن نوعی پروتئین است که در ترمیم بافت‌ها نقش دارد. لیزردرمانی معمولا بدون درد بوده و جلسات درمانی آن کوتاه مدت هستند. لیزر درمانی معمولا به طور ترکیبی با سایر روش‌ها برای مدیریت آرتروز به کار برده می‌شود.
درمان جراحی
اگر به آرتروز دست یا مچ دست دچار هستید و درمان‌ها گفته شده مفید نبودند، می‌توانید از روش‌های جراحی بهره ببرید. این روش‌ها عبارتند از:
- تراپزیکتومی: در این روش یک تکه کوچک استخوان از پایه انگشت شست برداشته می‌شود. این جراحی معمولا باعث کاهش درد شده و عملکرد دست را بهبود می‌بخشد.
- هم‌جوشی مفصل: در این روش مفصل دردناک را در وضعیت کمی خم، به طور ثابت فیکس می‌کنند. این روش معمولا در مفصل‌های کوچکی مثل مفصل نوک انگشت به کار برده می‌شود، درنتیجه تاثیر زیادی در عملکرد نخواهد داشت.
- سینووکتومی: در این روش پوشش ملتهب کپسول مفصلی که سینوویوم نامیده می‌شود، برداشته می‌شود.
- تعویض مفصل: این جراحی برای مفصل میانی انگشت یا مفاصل بزرگ انجام می‌شود. تعویض مفصل مچ دست روش رایجی نیست. این روش ممکن است باعث بهبود حرکت مفصل شود، اما مفصل به خوبی قبل کار نخواهد کرد.
- ترمیم رباط شست: این جراحی می‌تواند به بهبود قدرت کمک کند.
- آزادسازی تونل کارپال: گاهی اوقات این جراحی برای کاهش فشار بر روی عصب، ضروری است.
اقدامات بعد از جراحی
بعد از جراحی و برای محافظت از دست در طول مدت بهبودی، از گچ یا آتل استفاده می‌شود. بعد از جراحی شما به یک متخصص طب فیزیکی ارجاع داده می‌شوید. متخصص طب فیزیکی داروهای ضد درد را برای شما تجویز کرده و تمرینات خاصی را به شما آموزش می‌دهد.
پیشگیری از بروز آرتروز دست
پیشگیری از آرتروز دست یا کاهش خطر ابتلا به آن ممکن است چالش برانگیز باشد زیرا برخی عوامل مانند ژنتیک و افزایش سن خارج از کنترل ما هستند. اما چند روش وجود دارند که می‌توانید با استفاده از آن‌ها خطر ابتلا به آرتروز را کاهش داده و یا ابتلا به آرتروز را به تعویق بیندازید. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود:
- به طور منظم ورزش کنید، حتما تمرینات مربوط به دست و افزایش دامنه حرکتی را انجام دهید.
- از دستان خود در هنگام فعالیت‌های روزانه و کار محافظت کنید.
- با مفاصل خود دوستانه برخورد کرده و از انجام کار‌ها سنگین و حرکات تکراری اجتناب کنید.
- رژیم غذایی متعادل و سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳، آنتی اکسیدان‌ها و کلسیم داشته باشید.
- از مصرف سیگار و محصولات تنباکو خودداری کنید.
- بیماری‌های زمینه‌ای مانند روماتیسم مفصلی و نقرس را کنترل کنید.
عوارض عدم درمان آرتروز دست
عدم درمان آرتروز دست و عدم مدیریت صحیح آن ممکن است منجر به عوارض زیر شود:
- درد و سفتی مفاصل: اگر آرتروز دست درمان نشود، منجر به درد و سفتی دائمی مفاصل شده و می‌تواند فعالیت‌های روزانه را مختل کند.
- کاهش دامنه حرکتی: آرتروز دست می‌تواند باعث کاهش دامنه حرکتی شود و انجام حرکات را دشوار کند.
- تغییرات ساختاری و ظاهری: آرتروز دست در صورت عدم درمان، باعث تورم مفاصل، ایجاد خار استخوانی و ایجاد ندول در انگشتان می‌شود.
- مختل شدن عملکرد دست: آرتروز دست می‌تواند فعالیت‌هایی مانند نوشتن، تایپ کردن، و کارهای خانه را دشوار کند.
- تاثیر بر خلق و خو و کیفیت زندگی: آرتروز دست باعث افزایش استرس و کاهش کیفیت زندگی می‌شود.
جمع بندی
آرتروز دست بیماری است که به دلیل از بین رفتن غضروف‌ها و التهاب مفاصل ایجاد می‌شود و ممکن است باعث ایجاد درد و کاهش دامنه حرکتی شود. آرتروز دست در صورت عدم درمان باعث تغییر شکل دست‌ها می‌شود.
آرتروز دست یک بیماری قابل کنترل است. از روش‌های درمان آرتروز دست می‌توان به مصرف دارو، ورزش و سایر روش‌ها اشاره کرد. اقدامات پیش‌گیرانه مانع آرتروز دست نمی‌شوند، اما می‌توانند خطر ابتلا به آن را کاهش دهند.
می‌توانید با پزشک خود درباره آرتروز دست صحبت کنید. با درمان مناسب، شما می‌توانید یک زندگی سالم و فعال داشته باشید. پیگیری‌های منظم و مراجعه به پزشک متخصص برای نظارت بر وضعیت، تنظیم درمان‌ها در صورت لزوم و اطمینان از مدیریت بهینه علائم آرتروز بسیار مهم است.
سوالات متداول
آیا آرتروز دست همان روماتیسم مفصلی است؟
خیر، آرتروز دست با روماتیسم مفصلی متفاوت است. آرتروز دست یک بیماری دژنراتیو مفصلی است، اما روماتیسم مفصلی یک اختلال خود ایمنی است.
آیا آب و هوا بر علائم آرتروز دست تأثیر می‌گذارد؟
در برخی از افراد مبتلا به آرتروز دست، علائم در آب و هوای سرد و مرطوب افزایش می‌یابد، البته در همه افراد این‌گونه نیست.
آیا روش درمان یا مکمل طبیعی برای آرتروز دست وجود دارد؟
برخی از داروهای طبیعی یا مکمل‌ها مانند گلوکزامین، کندرویتین یا زردچوبه ممکن است به طور خفیفی باعث تسکین علائم آرتروز دست شوند، اما تحقیقات محدودی در این زمینه صورت گرفته است.
آیا ممکن است آرتروز دست باعث ناتوانی شود؟
در برخی موارد آرتروز دست به میزان قابل توجهی در عملکرد دست‌ها اختلال ایجاد می‌کند و در این صورت ممکن است آرتروز منجر به ناتوانی فرد شود.
آیا ممکن است جوانان به آرتروز دست مبتلا شوند؟
بله، اگرچه آرتروز دست در افراد مسن شایع‌تر است، اما ممکن است جوانان را نیز درگیر کند، این امر به سابقه خانوادگی، آسیب و… بستگی دارد.
تفاوت بین آرتروز دست اولیه و ثانویه چیست؟
آرتروز دست اولیه هیچ علت زمینه‌ای شناخته شده‌ای ندارد و معمولاً به دلیل ساییدگی مفاصل ناشی از افزایش سن رخ می‌دهد. آرتروز دست ثانویه به دلیل یک بیماری یا آسیب زمینه‌ای ایجاد می‌شود.
آیا داروهای خاصی برای آرتروز دست وجود دارد؟
هیچ دارویی به طور خاص برای آرتروز دست طراحی نشده است، اما داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و مسکن‌ها معمولا برای مدیریت درد و التهاب استفاده می‌شوند.
آیا آرتروز دست فقط انگشتان خاصی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
بله، آرتروز دست انگشتان یا مفاصل خاصی را در دست تحت تاثیر قرار می‌دهد. معمولا مفصل قاعده شست، مفاصل انتهایی انگشتان یا مفاصل میانی انگشتان، درگیر می‌شوند.
آیا حرکات مکرر دست باعث آرتروز می‌شود؟
انجام حرکات مکرر با دست باعث ایجاد یا تشدید آرتروز می‌شود؛ به خصوص اگر برای مدت طولانی انجام شوند.
آیا آرتروز دست با بقیه شرایط پزشکی مرتبط است؟
آرتروز دست گاهی اوقات با سایر شرایط پزشکی مانند پوکی استخوان، دیابت یا بیماری قلبی عروقی همراه است، البته ارتباط دقیقی بین آن‌ها مشخص نیست.
آیا وزنه برداری یا بلند کردن اجسام سنگین می‌تواند آرتروز دست را بدتر کند؟
بلند کردن اجسام سنگین یا فشار آوردن به دست‌ها باعث شدید شدن علائم آرتروز دست می‌شوند. باید در حین کار از تکنیک‌های مناسب استفاده کنید و به خودتان فشار نیاورید.
آیا آرتروز دست همیشه نیاز به جراحی دارد؟
همیشه برای درمان آرتروز دست به جراحی نیاز نیست. جراحی زمانی که سایر درمان‌ها موثر نباشند، به عنوان آخرین روش درمانی، انجام می‌شود.
آیا ضربه به دست‌ها می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد؟
بله، آسیب‌های فیزیکی مانند شکستگی یا دررفتگی، خطر ابتلا به آرتروز را در سنین بالا‌تر افزایش می‌دهند.
